Άν θες να ξημερώσει η Δευτέρα
Οι πολίτες που ψηφίζουν, εκλέγουν μόνιμα το ίδιο παρακράτος. Βλέπουν μόνο τα πολιτικά αναλώσιμα πιόνια που εμφανίζονται στη σκηνή. Απαγορεύεται αυστηρά να έχουν γνώση για το τι γίνεται στα παρασκήνια. Το μόνο δικαίωμα που έχουν είναι να ασκούν κριτική στα πιόνια αυτά. Η κριτική αυτή είναι η εκτόνωση του λαού. Είναι ο ατμός που φεύγει από την κατσαρόλα, ώστε η κατσαρόλα του συστήματος να μην εκραγεί. Έτσι οι εξουσιαστές μπορούν να αλλάζουν τα αναλώσιμα πιόνια και να βγάζουν στην σκηνή άλλα ελεγχόμενα πιόνια.
Για πολλά χρόνια, το πολιτικό σύστημα για να μπορέσει να κινηθεί και να είναι σε θέση να περάσει τα ύπουλα σχέδια του κάτω από την μύτη μας, ώστε να μπορεί να διατηρείται στην εξουσία, έφερε στην επιφάνεια όλα τα κατακάθια της κοινωνίας.
Η Ελλάδα είναι υπόθεση πολύ προσωπική κάποιων αδίστακτων οικογενειών, με ιδεολογικό περιτύλιγμα. Δεν έχει σχέση με τον πολιτισμένο κόσμο. Είναι μια χώρα που στηρίζεται και αναπνέει από έναν σκληρό υπόκοσμο,έναν υπόκοσμο που στέκεται φρουρός σε κάθε πόλη της ελληνικής επαρχίας, έτοιμος να σκοτώσει…Τώρα πλέον το πρόβλημα το γνωρίζουμε ας υψώσουμε φωνή και ας αντισταθούμε. Μας είχαν υποσχεθεί παράδεισο και μας οδήγησαν στην κόλαση και τα χειρότερα έπονται.
«Αν τουλάχιστον, μέσα στους ανθρώπους αυτούς, ένας επέθαινε από αηδία... σιωπηλοί, θλιμμένοι, με σεμνούς τρόπους, θα διασκεδάζαμε όλοι στην κηδεία» είχε πει ο Καρυωτάκης.
Όσο όλοι τους προσπαθούν, με κάθε τρόπο,να διασώσουν το σύστημα που τους συντηρεί σε βάρος όλων μας, η απάντηση δεν μπορεί παρά να είναι το βροντερό ΟΧΙ που ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ προτάξαμε ΑΚΟΜΜΑΤΙΣΤΑ στο δημοψήφισμα/παρωδία της 5ης του Ιουλίου του 2015!!
Ανατροπή αυτού του σάπιου και υπόδουλου συστήματος που απομυζά τις ζωές μας!!
ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ως την ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ και ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΝΥΠΑΚΟΗ!!
Επαγγελματίες Γελωτοποιοί, οι "Ειδικοί του Τίποτα" που επιμένουν να επιβιώνουν παρασιτικά σε μια ταραγμένη εποχή και στην προσπάθεια τους να αντισταθμίσουν την φοβία που τους διακατέχει από το ενδεχόμενο απώλειας της διαχείρισης της εξουσίας, ενεργοποιούν το εργαλείο της μαζικής εξαπάτησης, στηριγμένοι στην Αυλή τους, που αποτελείται από πλείστα όσα προσωπικά ανύπαρκτα και ετερόφωτα σαπρόφυτα. Προέχει το προσωπικό και το κομματικό τους συμφέρον. Η προσφορά τους στον τόπο είναι ανύπαρκτη. Αντί λοιπόν να αναζητήσουμε τη λύση κάπου αλλού, ακριβώς επειδή δεν είμαστε ελεύθεροι, περιμένουμε από αυτούς που μας κορόιδεψαν, να μας λυτρώσουν, να μας βγάλουν από τα προβλήματα στα οποία οι ίδιοι μας έβαλαν.
Αφού δεν νοιάζονται για την Πατρίδα, τα συμφέροντα των Ελλήνων και την Δημοκρατία τι τους προσκυνάς;
Ίσως στη μελλοντική ιστορία, να βρει κάποιος ένα παλιό ημερολόγιο μέσα στα ερείπια και να διαβάσει "...κι έτσι ξεκίνησαν όλα...." Υπάρχει κάτι πολύ επικίνδυνο που γεννιέται σιγά σιγά και προς το παρόν εκφράζεται με κινήσεις απελπισίας. Μόλις αυτή η σιωπηλή δύναμη ξεπεράσει το στάδιο του πανικού, θα μετατραπεί στο πιο επικίνδυνο είδος ανθρώπου. Αυτόν που δεν έχει τίποτα πια να χάσει, εκτός από τις αλυσίδες του. Κι αυτό δεν αντιμετωπίζεται με τίποτα αν συμβεί σε μεγάλη έκταση.
Οπότε οι παρατηρητές των γεγονότων χαλαρώστε και απολαύστε το . Έρχεται...
Όσο για το παραμυθάκι των μικρών κομμάτων, του λευκού και του άκυρου, ας το πουλήσουν στον όχλο που θεωρεί ότι θα κάνει την επανάστασή του ρίχνοντας στην κάλπη την αρνητική του ψήφο. Η ιδέα και μόνο ότι τα καταστατικά ψηφοφορίας θα τα βρει η γενιά του 2045 και θα δει τις υπογραφές εκατομμυρίων Ελλήνων ψηφοφόρων να συνωμοτούν ψηφίζοντας ο,τιδήποτε εναντίον της ίδιας τους της χώρας, κάνει το αίμα να παγώνει.
Το δικαίωμα του εκλέγειν ανήκει σε μία χώρα ελεύθερη. Σε μία χώρα σκλαβωμένη είναι αποδοχή της κατάστασης και διαιώνιση της σκλαβιάς με τις ευχές του όχλου.
Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία από οποιονδήποτε θέλει να λέγεται ελεύθερος και ευσυνείδητος άνθρωπος.
Οι διαχωριστικές γραμμές δεξιών-αριστερών, κεντρώων-οικολόγων, ακροδεξιών και απολιτίκ, έχουν σβηστεί παντελώς και τυπικά πλέον.
Όσοι συμμετέχουν σε αυτό το προδοτικό για την χώρα πισώπλατο χτύπημα που λέγεται «εκλογές του Ιουνίου», δηλώνουν τις ευχαριστίες τους για τα όσα δεινά έχει τραβήξει αυτός ο τόπος και για τα χειρότερα που θα έρθουν μετεκλογικά.
Η ψήφος αυτή την φορά μοιάζει με την σφαίρα που θα ρίξει ο κάθε "νομοταγής" ψηφοφόρος στο ήδη "νομίμως" πληγωμένο κορμί της Ελλάδας.
Όσο για το ερώτημα: «Θα αλλάξει κάτι με την αποχή;», που λέγεται ελαφρά τη καρδία από ραγιάδες απαίδευτους, η απάντηση είναι: «Η αποχή είναι η ψήφος υπέρ της Ελλάδας». Και αυτή η χώρα δεν χώρεσε ποτέ σε παραβάν, ούτε σε κάλπη, ούτε στο όνομα του κάθε υποτακτικού που κορδώνεται για την υποψηφιότητά του. Δεν διεκδικείται με εξουσία σε όσα παζάρια της Δημοκρατίας κι αν την έχουν σύρει. Δεν μπαίνει σε ποσοστά κομμάτων. Ή την έχεις 100% στο αίμα σου ή δεν την έχεις καθόλου.
Υλικό από εδώ