Εμβόλια/5G: To κλειδί είναι το γραφένιο. Κυτταρολογικές μελέτες μιλάνε για τις θανατηφόρες επιπτώσεις της τοξικότητάς του
"Η αλήθεια είναι αυτή που σώζει το τομάρι σου. Δεν είναι μόνο ότι σε αφήνει ελεύθερο. Σου σώζει τη ζωή."
Εικόνα 1 . Νευρωνικές διεπαφές με βάση το γραφένιο για μια ποικιλία νευρωνικών λειτουργιών όπως η
καταγραφή, η διέγερση και η βιοαισθητοποίηση. Τροποποιήθηκε με άδεια από τους Kostarelos et al. (2017) .
της Γιώτας Σεχίδου, 18.8.2021
Η καλυμμένη έμμεση υποχρεωτικότητα των εμβολιασμών, καθιστά εξίσου υποχρεωτική εκ μέρους μας τη δημοσιοποίηση όσων επιστημονικών στοιχείων μπορούμε να έχουμε στη διάθεσή μας σχετικά με την τοξικότητα του περιεχομένου τους, που πολλές φορές έχει ως παρενέργεια το θάνατο. Έως τώρα τα "εμβόλια" αναλύθηκαν ως προς την επικινδυνότητά τους στο σκέλος που αφορά την τεχνολογία MRNA, μια καθόλου νέα τεχνολογία εφόσον έρευνες σχετικά πραγματοποιούνται από την DARPA του Αμερικανικού Πενταγώνου εδώ και μια εικοσαετία. Οι θανατηφόρες επιπτώσεις αυτής της τεχνολογίας κατέστησαν τα "εμβόλια" απαγορευτικά ως προς τη διάθεσή τους στον πληθυσμό, μέχρι την άδεια έκτακτης χρήσης που κατάφεραν να πάρουν από το FDA, κι αυτό χάρη στην εσκεμμένη απόκρυψη εναλλακτικών φαρμάκων, που θα καθιστούσε τη διανομή τους στον πληθυσμό εκ του νόμου, απαγορευτική. (Βλ. ΠΗΓΕΣ).
Το μάρκετινγκ των "εμβολίων" προώθησε αυτή την τεχνολογία ως εξαιρετικά καινοτόμα, αποσπώντας εντελώς την προσοχή επιστημόνων από το κύριο συστατικό αυτών των "εμβολίων¨, που χάρη στην επιστημονική ομάδα της La Quinta Columna που αποκάλυψε ότι όλα τα "εμβόλια" Covid έχουν σαν κύριο συστατικό τους - εως και 99% - το γραφένιο. Αλλά δεν ήταν η πρώτη φορά. Το οξείδιο του γραφενίου (GO) ως κύριο συστατικό "εμβολίων" αποκαλύφθηκε ότι περιέχονταν από το 2019, στα εμβόλια κατά της γρίπης. [Βλ. https://www.kontrabandafreepress.com/biotechnology-biowar]
Μπορεί ο Νομπελίστας Ζαν-Λυκ Μοντανιέ να μιλάει για την τοξικότητα ως την πρώτη αιτία θανάτου μετά τον εμβολιασμό, και ο Mike Yaedon, πρώην αντιπρόεδρος της Pfizer να σημαίνει τον κώδωνα του κινδύνου επισημαίνοντας ότι η αιτία θανάτου είναι πολύ πιθανή - και ίσως άμεση - εξαιτίας των εμβολιασμών, αλλά εκτός από την πρωτεΪνη ακίδα που θα μπορούσε να προκαλέσει τον θάνατο, η έγχυση ενός απολύτως τοξικού υλικού όπως το γραφένιο, αυξάνει στο έπακρο τις θανατηφόρες επιπτώσεις ενός μαζικού εμβολιασμού του στον παγκόσμιο πληθυσμό. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι όλες οι "αιρετικές" φωνές που φιμώνονται από τα μίντια, καταλήγουν να μιλάνε για μαζικές στειρώσεις, μαζικές μεταλλάξεις, σχέδιο μείωσης και ελέγχου του πληθυσμού και, εν ολίγοις, για το μεγαλύτερο έγκλημα στην ιστορία της ανθρωπότητας.
{Σχετικά με τις ιδιότητες του νέου υλικού, του ιστορικού και της χρήσης του, καθώς και της τεράστιας χρηματοδότησης που έλαβε από την ΕΕ με τη δημιουργία 150 ερευνητικών κέντρων για το γραφένιο στην Ευρώπη, μπορείτε να δείτε ΕΔΩ:
Η τοξική ανάπτυξη της βιοηλεκτρονικής μέσω των εμβολίων COVID-19, με νάνο οξείδιο του γραφενίου. https://www.kontrabandafreepress.com/biotechnology-biowar}
Αλλά καλύτερα να συνοψίσουμε τα συμπεράσματα και τις επισημάνσεις ορισμένων κυτταρολογικών, απολύτως εγκεκριμένων επιστημονικών μελετών σχετικά με την ιατρική χρήση του γραφενίου:
1. Δημοσιεύτηκε στο PMC, την Εθνική Ιατρική Βιβλιοθήκη των ΗΠΑ,Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας, 2014-2019 από
Αξιολόγηση των τοξικών ιδιοτήτων του γραφενίου οικογένειας νανοϋλικών ☆Xiaoqing Guo * και Nan Mei :Το γραφένιο, ένα νανο φύλλο άνθρακα πάχους ενός ατόμου, έχει προσελκύσει μεγάλο ενδιαφέρον ως πολλά υποσχόμενο νανοϋλικό για μια ποικιλία βιοεφαρμογών λόγω των εξαιρετικών ιδιοτήτων του.Ωστόσο, η δυνατότητα για εκτεταμένη έκθεση στον άνθρωπο εγείρει ανησυχίες για την ασφάλεια του γραφενίου και των παραγώγων του, που αναφέρονται ως νανοϋλικά της οικογένειας γραφενίου.Αυτή η ανασκόπηση συνοψίζει τα πρόσφατα ευρήματα σχετικά με τις τοξικολογικές επιδράσεις και τους πιθανούς μηχανισμούς τοξικότητας των νανοϋλικών της οικογένειας γραφενίου σε βακτήρια, κύτταρα θηλαστικών και μοντέλα ζώων.Το γραφένιο, το οξείδιο του γραφενίου και το μειωμένο οξείδιο του γραφενίου προκαλούν τοξικές επιδράσεις τόσο in vitro όσο και in vivo, ενώ οι επιφανειακές τροποποιήσεις μπορούν να μειώσουν σημαντικά τις τοξικές αλληλεπιδράσεις τους με τα ζωντανά συστήματα.
Οι εξελίξεις στον τομέα της νανοτεχνολογίας έχουν τη δυνατότητα βελτίωσης των διαγνωστικών, θεραπευτικών και προληπτικών ιατρικών προϊόντων, καθώς και εφαρμογών για συσκευασίες, επεξεργασία και συντήρηση τροφίμων. Η Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων των Ηνωμένων Πολιτειών έχει ήδη εγκρίνει ορισμένα προϊόντα που βασίζονται στη νανοτεχνολογία και αναμένει σημαντική αύξηση της χρήσης νανοϋλικών σε φάρμακα, συσκευές, βιολογικά, καλλυντικά και τρόφιμα [ 1 ]. Ωστόσο, η ταχεία ανάπτυξη και η εμπορευματοποίηση προϊόντων νανοκλίμακας τα τελευταία χρόνια αύξησε την πιθανότητα έκθεσης του ανθρώπου σε μηχανικά νανοϋλικά μέσω τεσσάρων διακριτών οδών εισόδου: εισπνοή, κατάποση, δερματική διείσδυση και ένεση ή εμφύτευση [ 2 , 3]. Για ασφαλείς εφαρμογές των προϊόντων νανοκλίμακας, είναι απαραίτητο να διεξάγονται διεξοδικές αξιολογήσεις ασφάλειας για την προστασία της ανθρώπινης υγείας και του περιβάλλοντος [ 4 ]. Πρόσφατα, ένα νέο πολλά υποσχόμενο νανοϋλικό, μονοστρώμα γραφένιο, έχει προσελκύσει μεγάλο ενδιαφέρον. Ο Andre Geim και ο Konstantin Novoselov περιέγραψαν για πρώτη φορά το γραφένιο το 2004 ως μονοκρυσταλλικές μεμβράνες γραφίτη [ 5 ]. Και οι δύο έλαβαν το Νόμπελ Φυσικής το 2010 "για πρωτοποριακά πειράματα σχετικά με το δισδιάστατο υλικό γραφένιο".
Από το 2004, το γραφένιο έχει γίνει «σούπερ σταρ» στον τομέα της νανοτεχνολογίας. Το γραφένιο είναι μια πολλά υποσχόμενη νανοπλατφόρμα για πολλές εφαρμογές, συμπεριλαμβανομένης της νανοηλεκτρονικής και της ενεργειακής τεχνολογίας (υπερπυκνωτές, μπαταρίες και σύνθετα) ως αισθητήρες και για βιοϊατρικές εφαρμογές (χορήγηση φαρμάκων/γονιδίων, βιοαισθητήρες, απεικόνιση κυττάρων και όγκων, προσρόφηση ενζύμων και φωτοθερμική θεραπεία καρκίνου) ) [ 10 - 15 ]. Αυτές οι διαδεδομένες εφαρμογές έχουν προσελκύσει το ενδιαφέρον για την κατασκευή γραφενίου και των παραγώγων του, που αναφέρονται ως νανοϋλικά της οικογένειας γραφενίου (GFNs). Τα GFN περιλαμβάνουν γραφένιο μονής ή ελάχιστης στιβάδας, νανο φύλλα γραφενίου, κορδέλες γραφενίου, οξείδιο γραφενίου (GO) και μειωμένο οξείδιο γραφενίου (rGO) [ 16].
Οι αναφορές δείχνουν ότι οι προβλέψεις της αγοράς για προϊόντα με βάση γραφένιο θα φθάσουν τα 675 εκατομμύρια δολάρια έως το 2020 [ 20 ].
Tοξικότητα
Η τοξικότητα, η γονοτοξικότητα και οι πιθανοί μηχανισμοί του GO έχουν αναφερθεί σε μια ποικιλία ανθρώπινων και ζωικών κυτταρικών σειρών, συμπεριλαμβανομένων των αθανατοποιημένων και φυσιολογικών κυτταρικών σειρών, των ανοσοκυττάρων, των βλαστοκυττάρων και των συστατικών του αίματος.
Η κυτταροτοξικότητα, η γονοτοξικότητα και το οξειδωτικό στρες που προκαλείται από GO έχουν διερευνηθεί επίσης σε φυσιολογικά ανθρώπινα κύτταρα ινοβλαστών πνευμόνων. Η δοκιμασία MTT έδειξε σημαντική μείωση της βιωσιμότητας των κυττάρων και αύξηση της τοξικότητας μετά από παρατεταμένο χρόνο θεραπείας, καθώς και αποπτωτική δράση της GO σε συγκέντρωση 100 μg/mL. Το GO πράγματι εσωτερικεύτηκε από τα κύτταρα και υποκυτταρικά εντοπίστηκε στα λυσοσώματα, τα μιτοχόνδρια, το ενδοπλασματικό, ακόμη και τον πυρήνα των κυττάρων με τρόπο εξαρτώμενο από το χρόνο και τη δόση. Η in vivo τοξικότητα του GO έχει μελετηθεί σε ποντίκια Kunming [ 68]. Δεν εντοπίστηκε τοξικότητα σε ποντίκια που εκτέθηκαν ενδοφλεβίως σε GO σε χαμηλή (0.1 mg) και μέση (0.25 mg) δόση, ενώ μια υψηλή δόση GO (0.4 mg) είχε ως αποτέλεσμα χρόνια τοξικότητα. Μακροχρόνια έκθεση σε GO μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τους περιβαλλοντικούς οργανισμούς λόγω των συνδυαστικών επιδράσεων του οξειδωτικού στρες, της αυξημένης διαπερατότητας του βιολογικού φραγμού και της παρατεταμένης συμπεριφοράς της αφόδευσης.
Η πλειοψηφία της τρέχουσας βιβλιογραφίας συμφωνεί ότι το μη τροποποιημένο γραφένιο, το GO και το rGO είναι κυτταροτοξικά και/ή γονοτοξικά".
Στο τεύχος "Περιβαλλοντική μεταλλαξιογένεση και καρκινογένεση νανοϋλικών" της BioMed Research International, στο άρθρο
Σύνθεση και τοξικότητα νανοσωματιδίων οξειδίου του γραφενίου: Ανασκόπηση βιβλιογραφίας μελετών in vitro και in vivo (Βλ. https://www.hindawi.com/journals/bmri/2021/5518999/), αναφέρεται αρχικά ότι πρόσφατα, πολυάριθμες μελέτες έχουν αξιολογήσει τη βιοσυμβατότητα και την τοξικότητα του GO in vivo και in vitro. Γενικά, η σοβαρότητα των τοξικών επιδράσεων αυτού του νανοϋλικού ποικίλλει ανάλογα με τον τρόπο χορήγησης, τη δόση που πρέπει να χορηγηθεί, τη μέθοδο της σύνθεσης GO και τις φυσικοχημικές του ιδιότητες. Αυτή η ανασκόπηση συγκεντρώνει μελέτες σχετικά με τη μέθοδο σύνθεσης και δομής του GO, τεχνικές χαρακτηρισμού και φυσικοχημικές ιδιότητες. Επίσης, σχετικά με την τοξικότητα του GO στηρίζονται σε κυτταρικά μοντέλα και βιολογικά συστήματα. Επιπλέον, αναφέρουν τον γενικό μηχανισμό της τοξικότητάς του.
Σχετικά με την γονοτοξικότητα, αναφέρουν:
Μελέτες έχουν δείξει ότι το GO είναι ικανό να προκαλέσει γονιδιοτοξικότητα.
Ο Liu και οι συνεργάτες του διαπίστωσαν ότι
το GO προκάλεσε μεταλλαξογένεση σε μοριακό επίπεδο.
Η χρήση GO σε συγκεντρώσεις 10 και 100 μg /mL άλλαξε την γονιδιακή έκφραση. Επιπλέον, έδειξαν ότι η ενδοφλέβια ένεση GO στα 4 mg/kg για 5 ημέρες σε ποντίκια προκάλεσε το σχηματισμό μικροπυρηνικών πολυχρωματικών ερυθροκυττάρων [ 77 ]. Μια άλλη μελέτη πραγματοποιήθηκε για τη διερεύνηση του γονιδιοτοξικού δυναμικού διαφορετικών δόσεων GO σε ποντίκια. Τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης έδειξαν ότι :
το GO προκάλεσε χρωμοσωμικές εκτροπές στα κύτταρα του μυελού των οστών και κατακερματισμό του DNA στα πνευμονικά κύτταρα ως συνάρτηση του χρόνου και της δόσης ένεσης [ 133 ].
Μια πρόσφατη μελέτη έδειξε ότι μετά από ένεση GO σε διαφορετικές δόσεις (10, 20 και 40 mg/kg) για μία ή πέντε συνεχόμενες ημέρες, προκάλεσε γονιδιωματική αστάθεια, μεταλλαξιογένεση και οξειδωτικό στρες στο ήπαρ και στον εγκεφαλικό ιστό.
Καρκινογενέσεις
Επιπλέον, η χορήγηση GO αύξησε σημαντικά τα εξαρτώμενα από τη δόση σπασίματα του DNA και προκάλεσε μεταλλάξεις στα γονίδια p53 (6 και 7) και presenilin (εξόνιο 5) αυξάνοντας την έκφραση της πρωτεΐνης p53 [ 135 ].
Σχετικά με τον πρωταρχικό ρόλο της αύξησης της πρωτείνης P53, "Ή ογκοκατασταλτική πρωτεΐνη ρ53 ανήκει σε μία μικρή οικογένεια, η οποία περιλαμβάνει δύο ακόμη πρωτεΐνες, τις ρ63 και ρ73. Αν και τα τρία μέλη της οικογένειας σχετίζονται τόσο δομικά όσο και λειτουργικά, οι πρωτεΐνες ρ63 και ρ73 έχουν διακριτούς ρόλους στη φυσιολογική ανάπτυξη, ενώ η πρωτεΐνη ρ53 θεωρείται ότι αποτελεί εξελικτικό πλεονέκτημα των ανώτερων οργανισμών, με στόχο την αποτροπή της δημιουργίας νεοπλασμάτων. Η πρωτεΐνη ρ53 ενεργοποιείται από μηνύματα που προκαλούν κυτταρικό stress (π.χ. απώλεια μηνυμάτων απαραίτητων για την επιβίωση του κυττάρου, υποξία, ανοξία, αλλοιώσεις του DNA, ογκογονίδια, ελάττωση της διαθεσιμότητας των ριβονουκλεοτιδίων, αναστολείς των μικροσωληνίσκων και τελομεριδιακές αλλοιώσεις) και κακοήθη εξαλλαγή. Η ενεργοποίηση της ρ53 οδηγεί στην αναστολή της αύξησης των καρκινικών κυττάρων, καθώς και σε μία ποικιλία κυτταρικών αποκρίσεων, όπως είναι η ανάσχεση του κυτταρικού κύκλου, η γήρανση, η διαφοροποίηση και η απόπτωση, επιλογή που εξαρτάται από ενδοκυτταρικούς και εξωκυτταρικούς παράγοντες. Σε κάποιες περιπτώσεις η πρωτεΐνη ρ53 συμβάλλει επίσης στην επιδιόρθωση αλλοιώσεων του γενετικού υλικού, πράγμα που επιτρέπει την επαναφορά στον κύκλο πολλαπλασιασμού του κυττάρου στο οποίο αποκαταστάθηκε η αλλοίωση. Εντούτοις, στις περισσότερες περιπτώσεις, η επαγωγή της πρωτεΐνης ρ53 οδηγεί σε μη αντιστρεπτή αναστολή της κυτταρικής αύξησης,καθώς καταλήγει στην ενεργοποίηση της απόπτωσης [Bλ. http://helios-eie.ekt.gr/EIE/bitstream/10442/7348/2/Zoumpourlis_GRJ_05.pdf}."
Για να καταλήξουν στο ίδιο με το παραπάνω συμπέρασμα:
Η πλειοψηφία της τρέχουσας βιβλιογραφίας συμφωνεί ότι το μη τροποποιημένο γραφένιο, το GO και το rGO είναι κυτταροτοξικά και/ή γονοτοξικά.
Μελέτες έχουν δείξει ότι η αλληλεπίδραση μεταξύ GO και κυτταρικών μεμβρανών είναι μία από τις κύριες αιτίες κυτταροτοξικότητας GO [ 140 ]. Μόλις το GO διεισδύσει στο κύτταρο, μπορεί να καταστρέψει μεγάλες ποσότητες φωσφολιπιδίων λιπιδικής μεμβράνης και να προκαλέσει υποβάθμιση της κυτταρικής μεμβράνης [ 143 ].
Οξειδωτικό στρες
Η τοξικότητα των νανοφυλλών GO συχνά εκδηλώνεται με την παραγωγή αντιδραστικών ειδών οξυγόνου (ROS), οδηγώντας σε οξειδωτικό στρες που χαρακτηρίζεται από ανισορροπία μεταξύ ελεύθερων ριζών και αντιοξειδωτικών. Τα ROS λειτουργούν ως δευτερογενείς αγγελιοφόροι σε πολλούς καταρράκτες ενδοκυτταρικής σηματοδότησης και οδηγούν σε κυτταρική μακρομοριακή βλάβη, όπως υποβάθμιση λιπιδίων μεμβράνης, κατακερματισμός DNA, μετουσίωση πρωτεΐνης και μιτοχονδριακές δυσλειτουργίες [ 144 ]. Η συσσώρευση GO μπορεί να προκαλέσει εμπόδιο στα κανάλια ιόντων, οδηγώντας στην παραγωγή ROS. Επιπλέον, η θεραπεία των κυττάρων HL-7702 με GO είχε ως αποτέλεσμα βλάβη στην κυτταρική μεμβράνη, ανάλογα με τη δόση και την απελευθέρωση LDH [ 146 ].
Τονίσαμε επίσης τον ρόλο των βιολογικών φραγμών στην είσοδο του GO στο σώμα και την τοξικοκινητική του.
Η μεσολαβούμενη από ROS κυτταρική βλάβη έχει θεωρηθεί ως πρωταρχικός μηχανισμός κυτταροτοξικότητας GO. Γενικά, οι διαθέσιμες μελέτες τοξικότητας GO περιορίζονται κυρίως στην αξιολόγηση της οξείας τοξικότητας, ενώ δεν υπάρχουν χρόνιες τοξικολογικές μελέτες. Ωστόσο, οι τρόποι χορήγησης, η δόση που πρέπει να χορηγηθεί και οι φυσικοχημικές ιδιότητες επηρεάζουν άμεσα την τοξικότητα του GO. Η ανάλυση αυτών των παραγόντων επιτρέπει τον προσδιορισμό της τοξικότητάς του. Για την καλύτερη κατανόηση του τοξικολογικού μηχανισμού αυτού του νανοσωματιδίου, είναι απαραίτητο να προσδιοριστούν οι μοριακοί στόχοι που εμπλέκονται στην τοξικότητα και να αξιολογηθούν τα οφέλη και οι κίνδυνοι της GO για την υγεία ώστε να επωφεληθούν από τα πλεονεκτήματα των νανοτεχνολογιών για την ελαχιστοποίηση των κινδύνων για την ανθρώπινη υγεία.
Αναπαραγωγικό σύστημα
Η τοξικότητα του οξειδίου του γραφενίου σε μορφή νανοσωματιδίων προκαλεί αλλοιώσεις στο ορμονικό σύστημα και στις γυναίκες
Ο Dr. José Luis Sevillano εξηγεί επίσης πώς το οξείδιο του γραφενίου μεταβάλλει τις ορμόνες που σχετίζονται με τον έμμηνο κύκλο και τις αναπαραγωγικές λειτουργίες, βασιζόμενος στη μελέτη έξι Κινέζων τοξικολόγων στα νανοϋλικά σχετικά με τις « Πιθανές αρνητικές επιδράσεις των νανοσωματιδίων στο αναπαραγωγικό σύστημα ».(Βλ. ΠΗΓΕΣ):
"..Ενώ ορισμένες εμβολιασμένες γυναίκες προωθούν το λανθασμένο εμβόλιο χρησιμοποιώντας τη διόγκωση του στήθους τους ως κίνητρο, άλλες παραπονιούνται ότι ο εμμηνορροϊκός κύκλος τους έχει αλλάξει σημαντικά. Κανένα από αυτά τα άκρα δεν είναι καλό, όσο κι αν μερικές γυναίκες θέλουν να επιδείξουν το νέο τους κύπελλο.
Ο Dr. Sevillano κατέληξε στο συμπέρασμα ότι, πιθανότατα, το οξείδιο του γραφενίου που περιέχεται στα εμβόλια μεταβάλλει την παραγωγή ορμονών σε επίπεδο υποθαλάμου-υπόφυσης . Αυτό είναι κάτι πολύ σοβαρό αφού μπορεί να προκαλέσει αναπτυξιακά προβλήματα στο αγέννητο παιδί και ακόμη και στειρότητα.
«Δόθηκε σημαντική προσοχή στους πιθανούς κινδύνους των NP. Προηγούμενες μελέτες είχαν δείξει ότι πολυάριθμοι τύποι NP είναι σε θέση να περάσουν ορισμένους βιολογικούς φραγμούς και να ασκήσουν τοξικές επιδράσεις σε κρίσιμα όργανα, όπως ο εγκέφαλος, το συκώτι και τα νεφρά. Μόνο πρόσφατα, η προσοχή έχει στραφεί στην αναπαραγωγική τοξικότητα των νανοϋλικών. Τα NPs μπορούν να περάσουν μέσω του φραγμού των όρχεων του αίματος, του φραγμού του πλακούντα και του επιθηλιακού φράγματος, τα οποία προστατεύουν τους αναπαραγωγικούς ιστούς και στη συνέχεια συσσωρεύονται στα αναπαραγωγικά όργανα. Η συσσώρευση NP βλάπτει τα όργανα (όρχεις, επιδιδυμίδα, ωοθήκη και μήτρα) καταστρέφοντας τα κύτταρα Sertoli ».
«Τα κύτταρα Leydig και τα γεννητικά κύτταρα, προκαλούν δυσλειτουργία των αναπαραγωγικών οργάνων που επηρεάζουν αρνητικά την ποιότητα, την ποσότητα, τη μορφολογία και την κινητικότητα του σπέρματος ή μειώνουν τον αριθμό των ώριμων ωαρίων και διαταράσσουν την πρωτογενή και δευτερογενή ανάπτυξη των ωοθυλακίων. Επιπλέον, τα NPs μπορούν να διαταράξουν τα επίπεδα των εκκριμένων ορμονών ... », προκαλώντας ορμονικές ανισορροπίες και αλλαγές στη σεξουαλική συμπεριφορά:
«Οι μοριακοί μηχανισμοί που εμπλέκονται στην τοξικότητα του ΝΡ στο αναπαραγωγικό σύστημα δεν είναι πλήρως κατανοητοί, αλλά πιθανοί μηχανισμοί περιλαμβάνουν το οξειδωτικό στρες - το γνωρίζουμε αυτό -, την απόπτωση, τη φλεγμονή και τη γονοτοξικότητα. Προηγούμενες μελέτες είχαν δείξει ότι τα NPs μπορούν να αυξήσουν τη φλεγμονή, το οξειδωτικό στρες και την απόπτωση και να προκαλέσουν ROS, προκαλώντας βλάβη σε μοριακό και γενετικό επίπεδο που οδηγεί σε κυτταροτοξικότητα ».
Η υπόφυση παράγει αυτές τις ορμόνες. Και τα νανοσωματίδια είναι γνωστό ότι εισέρχονται στον εγκέφαλο. Έτσι, αυτά τα νανοσωματίδια αρχίζουν να καταστρέφουν όλη τη συνηθισμένη ισορροπία. Και γι 'αυτό η περίοδος είναι πιο επώδυνη ή πιο άφθονη . Όλες αυτές οι ορμόνες, LH, HCF, προέρχονται από τον εγκέφαλο. Και, σίγουρα, από εκεί καταστρέφουν εντελώς ολόκληρη την ισορροπία του κύκλου. Όπως συμβαίνει στα αρσενικά, τα NPs μπορούν επίσης να προκαλέσουν ανισορροπία των ορμονών φύλου στις γυναίκες. Στις γυναίκες, οι ορμόνες φύλου διατηρούν τον αναπαραγωγικό κύκλο, ο οποίος είναι ζωτικής σημασίας για το γυναικείο αναπαραγωγικό σύστημα. "Η ανισορροπία των ορμονών φύλου που προκαλείται από τα NPs μπορεί να επηρεάσει τη γονιμότητα."
Εάν οι εμμηνορροϊκοί κύκλοι αλλάξουν, είναι επειδή η μέθη είναι στο επίπεδο του εγκεφάλου . Αυτό δεν δρα, πιθανώς, στις ωοθήκες ή στη μήτρα. Όλα αυτά είναι αλλαγές στον εγκέφαλο, στο επίπεδο της υπόφυσης. Στον άξονα που διατάζει τα πάντα εκεί πάνω και όλες τις ορμόνες του, οι ίδιες που περιγράφονται εκεί. HCF, LH, h προλακτίνη ... Όλες αυτές οι ορμόνες προέρχονται από εκεί. Όλοι αυτοί οι ιστοί ποτίζονται πολύ καλά από τα νάνο.Και αν τα σωματίδια μπουν κατευθείαν εκεί όπου παράγονται αυτές οι ορμόνες, καταστρέφεται τελείως η κανονική ισορροπία. Εκεί προκύπτουν τα προβλήματα .(,,,) Έχετε δει από πού προέρχονται όλα; Από τον εγκέφαλο. Όλα αλλάζουν εκεί πάνω . Δεν χρειάζεται να αναζητήσουμε την προέλευση στην ωοθήκη, στη μήτρα, στο ενδομήτριο ή οτιδήποτε άλλο. Το πρόβλημα προέρχεται από τον εγκέφαλο. Όλα ξεφεύγουν από τον έλεγχο στον εγκέφαλο. Αυτή είναι η προέλευση. Γι ’αυτό αναρωτήθηκα:« Γιατί συμβαίνει να φουσκώνουν τα στήθη, να σταματά η έμμηνος ρύση; Τι σημαίνουν όλα αυτά?' Λοιπόν, προέρχεται από μια ανισορροπία στον εγκέφαλο. Υπάρχουν πάρα πολλά πράγματα που μας λένε ότι υπάρχει πρόβλημα ορμονικής ρύθμισης εκεί. Παρατηρήστε πώς διαπιστώσαμε ότι η τοξικότητα σε αυτά τα επίπεδα προέρχεται από τον άξονα υποθαλάμου-υπόφυσης . Προάγει την έκκριση ορμονών στις ωοθήκες. Αλλά αυτό που υπάρχει στον εγκέφαλο είναι αυτό που δίνει εντολές και από εκεί και πέρα, όλα έχουν ήδη αλλάξει.
...Λοιπόν, αυτό που θα προκαλέσει είναι η υπογονιμότητα. Σχεδόν σίγουρα. Άμεσα. Γιατί βλέπουμε περίεργους κύκλους να έρχονται και να φεύγουν. Υψηλή προλακτίνη, άλλες ορμόνες χαμηλές. Θέλω να πω, είναι ένα χάος. Πώς θα μείνετε έγκυος με τέτοιες ορμόνες; Δηλαδή, καλύτερα να μην μείνεις έγκυος. Αν είσαι μεθυσμένος με αυτό, καλύτερα να μην ρισκάρεις .
...Ακόμα δεν βλέπουμε, δεν ξέρουμε τι πρόκειται να συμβεί στα παιδιά των ανθρώπων που έχουν γραφειωθεί. Αυτό δεν έχει ειπωθεί ακόμη. Ο Fauci μας λέει απλώς ότι αν δεν συμβεί τίποτα τις πρώτες 40 ημέρες, δεν συμβαίνει τίποτα και ότι τους εμβολιάζουμε όλους. Δηλαδή, τι γίνεται με τα παιδιά; Όταν αυτά τα παιδιά αναπτύσσονται στο σώμα μιας γραφικοποιημένης γυναίκας, πώς θα γεννηθούν; Θα γεννηθούν υγιείς; Θα έχουν κάποια ελαττώματα; Εννοώ, μπορείτε να φανταστείτε ότι κάτι τέτοιο δεν μπορεί να είναι καλό.
2. Διασύνδεση της χρήσης του γραφενίου με τα νευρικά κύτταρα:μπορεί να επιτρέψει την καθοδήγηση και την ανάκριση νευρωνικών δικτύων
To υπερβάλλον ενδιαφέρον σχετικά με τα νανοϋλικά όπως το οξείδιο του γραφενίου, εντείνεται ανακαλύπτοντας εγκεκριμένες μελέτες που αφορούν κάτι περαιτερω, Διασύνδεση υλικών με βάση το γραφένιο με νευρικά κύτταρα, στο εγκεκριμένο Frontiers in System Neuroscience, και που υπογράφουν τα:
Κέντρο Συναπτικής Νευροεπιστήμης και Τεχνολογίας, Ιταλικό Ινστιτούτο Τεχνολογίας, Γένοβα, Ιταλία
2 Graphene Labs, Ιταλικό Ινστιτούτο Τεχνολογίας, Γένοβα, Ιταλία
3 Τμήμα Πειραματικής Ιατρικής, Πανεπιστήμιο της Γένοβας, Γένοβα, Ιταλία
Η επιστημονική κοινότητα έχει δει μια εκθετική αύξηση των εφαρμογών υλικού με βάση το γραφένιο σε ένα ευρύ φάσμα τομέων, από τη μηχανική έως την ηλεκτρονική έως τη βιοτεχνολογία και τις βιοϊατρικές εφαρμογές.
Όσον αφορά τη νευροεπιστήμη, το ενδιαφέρον που δημιουργείται από αυτά τα υλικά είναι διπλό.
Από τη μία πλευρά, τα νανο φύλλα από γραφένιο ή παράγωγα γραφενίου (οξείδιο του γραφενίου ή μειωμένη μορφή του) μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως φορείς για τη χορήγηση φαρμάκων. Εδώ, μια σημαντική πτυχή είναι η αξιολόγηση της τοξικότητάς τους, η οποία εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη σύνθεση νιφάδων, τη χημική λειτουργικότητα και τις διαστάσεις.
Από την άλλη πλευρά, το γραφένιο μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως υπόστρωμα για τη μηχανική ιστών.
Σε αυτή την περίπτωση, η αγωγιμότητα είναι ίσως η πιο σχετική μεταξύ των διαφόρων ιδιοτήτων των διαφορετικών υλικών γραφενίου, καθώς μπορεί να επιτρέψει την καθοδήγηση και την ανάκριση νευρωνικών δικτύων, καθώς και την προώθηση της νευρικής ανάπτυξης και διαφοροποίησης, η οποία κατέχει μεγάλες δυνατότητες στην αναγεννητική ιατρική.
Σε αυτήν την ανασκόπηση, προσπαθούμε να δώσουμε μια ολοκληρωμένη εικόνα των επιτευγμάτων και των νέων προκλήσεων του τομέα, καθώς και ποιες κατά τη γνώμη μας είναι οι πιο συναρπαστικές κατευθύνσεις που πρέπει να ακολουθήσουμε στο άμεσο μέλλον. Αυτές περιλαμβάνουν την ανάγκη να σχεδιαστούν πολυλειτουργικά νανοσωματίδια (NPs) ικανά να διασχίσουν τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό για να φτάσουν στα νευρικά κύτταρα και να επιτύχουν την παροχή συγκεκριμένων φαρμάκων κατά παραγγελία. Περιγράφουμε την τεχνολογία αιχμής στη χρήση υλικών γραφενίου για την κατασκευή τρισδιάστατων ικριωμάτων για την προώθηση της ανάπτυξης και της αναγέννησης των νευρώνωνin vivo και τη δυνατότητα χρήσης γραφενίου ως συστατικό υβριδικών σύνθετων υλικών/οργανικών ηλεκτρονικών συσκευών πολλαπλών στρωμάτων. Τελευταίο αλλά εξίσου σημαντικό,
αντιμετωπίζουμε την ανάγκη μιας ακριβούς θεωρητικής μοντελοποίησης της διεπαφής μεταξύ γραφενίου και βιολογικού υλικού, μοντελοποιώντας την αλληλεπίδραση του γραφενίου με πρωτεΐνες και κυτταρικές μεμβράνες σε νανοκλίμακα, και περιγράφοντας τους φυσικούς μηχανισμούς μεταφοράς φορτίου τα οποία τα διάφορα υλικά γραφενίου μπορούν να επηρεάσουν τη διέγερση και τη φυσιολογία των νευρικών κυττάρων.
Εφαρμογές: γραφένιο στη νευροεπιστήμη
Οι βιοϊατρικές εφαρμογές του G αντιπροσωπεύουν ένα πεδίο συνεχούς επέκτασης. Οι παραδοσιακές θεραπείες για τις διαταραχές του κεντρικού νευρικού συστήματος (ΚΝΣ) παρουσιάζουν μια σειρά προκλήσεων, οπότε η ανάπτυξη νέων εργαλείων που ξεπερνούν την τεχνολογία αιχμής για απεικόνιση, χορήγηση φαρμάκων, νευρωνική αναγέννηση και ηλεκτρική καταγραφή και ανίχνευση είναι ένας από τους κύριους στόχους της σύγχρονης ιατρική και νευροεπιστήμης ( Baldrighi et al., 2016 ). Από την ανάπτυξη υλικών που σχετίζονται με τον άνθρακα, η νανοτεχνολογία έχει επηρεάσει έντονα μια σειρά εφαρμογών, συμπεριλαμβανομένων: χορήγηση φαρμάκων, γονιδίων και πρωτεϊνών, για να διασχίσετε τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό (BBB) και να φτάσετε σε παραβιασμένες περιοχές του εγκεφάλου. νευρο-αναγεννητικές τεχνικές για την αποκατάσταση της επικοινωνίας κυττάρων-κυττάρων μετά από βλάβη διασυνδέοντας δύο (2D) ή τρισδιάστατες (3D) σκαλωσιές με νευρικά κύτταρα. εξαιρετικά ειδικά και αξιόπιστα διαγνωστικά εργαλεία, για in vivo ανίχνευση βιοδεικτών ασθενειών με επισήμανση κυττάρων και παρακολούθηση βιολογικών ενεργών μορίων σε πραγματικό χρόνο. και παρακολούθηση και διαμόρφωση νευρωνικής δραστηριότητας, με πολύ ευαίσθητα ηλεκτρόδια για εγγραφές και πλατφόρμες με βάση το G για ηλεκτρική τοπική διέγερση ( Mattei and Rehman, 2014 ; John et al., 2015 ; Chen et al., 2017 ; Kostarelos et al., 2017 ; Reina et al., 2017).
Πώς να προσεγγίσετε τον εγκέφαλο: Νανοφορείς με βάση το G και το φράγμα αίματος-εγκεφάλου
Αλληλεπίδραση νανο -φύλλων γραφενίου με νευρικά κύτταρα
Συνηθισμένοι μηχανισμοί κυτταροτοξικότητας των νανοφυλλών G έχουν αναφερθεί στη βιβλιογραφία για διαφορετικούς τύπους κυττάρων και περιλαμβάνουν τη φυσική αλληλεπίδραση με τις κυτταρικές μεμβράνες ( Seabra et al., 2014 ). διαταραχή του κυτταροσκελετού των κυττάρων ( Tian et al., 2017 ). οξειδωτικό στρες λόγω παραγωγής αντιδραστικών ειδών οξυγόνου (ROS; Chen M. et al., 2016 ; Mittal et al., 2016 ). μιτοχονδριακή βλάβη ( Pelin et al., 2017 ). Ζημιά στο DNA, όπως χρωμοσωμικός κατακερματισμός, θραύσεις κλώνων DNA, σημειακές μεταλλάξεις και οξειδωτικές αλλοιώσεις του DNA ( Akhavan et al., 2012 ; Fahmi et al., 2017 ). αυτοφαγία ( Chen et al., 2014 ) · και απόπτωση ή/και νέκρωση (Lim et al., 2016 ). Επιπλέον, δημοσιευμένα δεδομένα υποδηλώνουν ότι το GO είναι λιγότερο τοξικό από το G, rGO και το υδρογονωμένο-G. Τα μικρότερα νανοσελίδια είναι λιγότερο τοξικά από τις μεγάλες νιφάδες και τα πολύ διασκορπίσιμα διαλύματα G είναι ασφαλέστερα από τα συγκεντρωτικά ( Donaldson et al., 2006 ; Akhavan et al., 2012 ; Bianco, 2013 ; Kurapati et al., 2016 ; Ou et al., 2016 ).
Μόλις ενσωματωθούν στα κύτταρα, τα G nanosheets συσσωρεύτηκαν κατά προτίμηση στα λυσοσώματα, καθώς και βλάπτουν σωματικά τα μιτοχόνδρια, το ενδοπλασματικό δίκτυο και, σε ορισμένες περιπτώσεις, τους πυρήνες (John et al., 2015 ). Μια άλλη μελέτη πρότεινε ότι οι ακανόνιστες προεξοχές και τα αιχμηρά άκρα των νανοφυλλίδων θα μπορούσαν να βλάψουν την μεμβράνη του πλάσματος, αφήνοντας έτσι το G να εισέλθει στο κύτταρο διαπερνώντας τη διπλοστιβάδα φωσφολιπιδίων ( Li Y. et al., 2013 ). Αυτά τα χαρακτηριστικά εγείρουν πρόσθετες ανησυχίες για την ασφάλεια, καθώς τα δωρεάν GRM στο κυτταρόπλασμα μπορεί να οδηγήσουν σε διαταραχή του κυτταροσκελετού, διαταραχή της κινητικότητας των κυττάρων και αποκλεισμό του κυτταρικού κύκλου, παρόμοια με την κυτταροτοξικότητα που προκαλείται από νανοσωλήνες άνθρακα.
Τα παραπάνω περιγραφόμενα αποτελέσματα παρατηρήθηκαν σε χρόνια έκθεση σε G, τονίζοντας την ανάγκη για επείγουσα και περαιτέρω εκτίμηση βιοσυμβατότητας του υλικού με νευρικούς ιστούς σε μακροχρόνιες μελέτες, ελπίζοντας ότι συνδέουν in vivo αποτελέσματα με in vitro κυτταρικές και μοριακές αλληλεπιδράσεις. Μια πρώτη ισχυρή απόδειξη τοξικότητας του ΚΝΣ που προκλήθηκε από το G προήλθε από μια πρόσφατη in vivo μελέτη ( Ren et al., 2016 ).
Για να αναδημιουργήσουν μια κατάσταση ρύπανσης του περιβάλλοντος G, οι ερευνητές διέσπασαν το GO στο νερό παρουσία του Danio rerioπρονύμφες (zebrafish). Οι εκτεθειμένες προνύμφες εμφάνισαν GO στο ΚΝΣ και, το σημαντικότερο, ήταν η πρόκληση συμπτωμάτων που μοιάζουν με τη νόσο του Πάρκινσον, όπως διαταραχή της κινητικής δραστηριότητας, απώλεια ντοπαμινεργικών νευρώνων και σχηματισμός σωμάτων Lewy. Αυτές οι επιδράσεις ήταν πιθανότατα συνέπεια μιτοχονδριακής βλάβης και απόπτωσης μέσω της οδού κασπάσης 8, παρουσία μιας γενικότερης μεταβολικής διαταραχής. Τα νανο φύλλα G και GO συσσωρεύονται σε μικρές ποσότητες στο ΚΝΣ τρωκτικών μετά από ενδοφλέβια ( iv ) ένεση χωρίς προηγούμενη λειτουργικότητα της επιφάνειας ( Mendonça et al., 2016a , b ).
Οι Zhang et al. (2015) ,ανέφεραν τη βραχυπρόθεσμη μείωση της κινητικής δραστηριότητας και τον νευρομυϊκό συντονισμό σε ποντίκια που χορηγήθηκαν από το στόμα με νανοσελίδες rGO. Αυτή η ασυμφωνία υπογραμμίζει ότι η οδός χορήγησης είναι η βασική παράμετρος για τον προσδιορισμό της βιοσυμβατότητας του G. Έτσι, η πύλη εισόδου του G στον οργανισμό, μαζί με τη δόση, το μέγεθος, τη λειτουργικότητα και τη συσσωμάτωσή του, θα καθορίσουν τις τελικές βιολογικές επιδράσεις.
Συνοψίζοντας, τα τρέχοντα δεδομένα σχετικά με τη βιοσυμβατότητα του G nanosheet εξακολουθούν να είναι αμφιλεγόμενα. Αυτό οφείλεται στην υψηλή ετερογένεια των υλικών που υπάρχουν στην αγορά και στη μεγάλη ποικιλία μεθόδων σύνθεσης. Ανάλογα με την πηγή γραφίτη (πρώτη ύλη), τη μέθοδο σύνθεσης, τη χρήση χημικών ουσιών και τη μορφή διασποράς (διάλυμα ή σκόνη) του τελικού προϊόντος, το G μπορεί να παρουσιάσει διαφορετικά μεγέθη, πάχος, χημική επιφάνεια και κατάσταση συσσωμάτωσης, τα οποία επηρεάζουν όλα σε μεγάλο βαθμό η αλληλεπίδρασή του με τα βιολογικά συστήματα. Είναι σαφές, ωστόσο, ότι τα G nanosheets μπορεί να προκαλέσουν δυσμενείς επιπτώσεις στο περιβάλλον και την υγεία, αφήνοντας ανοιχτή τη συζήτηση σχετικά με τη χρήση τους ως βιοϊατρική πλατφόρμα ( Bramini et al., 2016 ; Reina et al., 2017). Μέχρι σήμερα, τα νανοφύλλα GO προτιμώνται σε σχέση με το παρθένο G για βιοϊατρικές μελέτες, λόγω της μεγάλης διαλυτότητας και σταθερότητάς τους στα βιολογικά υγρά ( Chowdhury et al., 2013 ; Servant et al., 2014a ; Reina et al., 2017 ).
Λόγω των μοναδικών προφίλ φθορισμού, φωτοακουστικού και μαγνητικού συντονισμού, πολλές μελέτες έχουν επίσης διερευνήσει τη δυνατότητα ενσωμάτωσης νανοσωματιδίων με βάση το G (NPs) για την ενίσχυση της in vivo απεικόνισης των όγκων του εγκεφάλου και τη βελτίωση της στόχευσης των μοριακών αντικαρκινικών στρατηγικών ( Kim et al. , 2011 ; Yang et al., 2012 ; Zhang et al., 2013 ; Hsieh et al., 2016 ). Επίσης, σε αυτήν την περίπτωση, μελέτες in vivo αποκάλυψαν ότι το GO, περισσότερο από το GR, έχει καλές δυνατότητες για αυτές τις εφαρμογές, στην πραγματικότητα, η ραδιοεπισημασμένη με σύστημα GO ( 188 Re-GO) θα μπορούσε να φτάσει στο παρέγχυμα του εγκεφάλου, αν και σε μικρή ποσότητα (0,04% · Zhang X. et al., 2011 ).
Μηχανική Νανοσωματιδίων: Τα βιολογικά εμπόδια είναι κεντρικά στον προσδιορισμό του βιολογικού αντίκτυπου της έκθεσης σε NP. Τα νανοϋλικά προσφέρουν τεράστιες δυνατότητες για θεραπευτική και διάγνωση, αλλά αυξάνουν επίσης την πιθανότητα ακούσιας πρόσβασης στον εγκέφαλο ( Herda et al., 2014 ).
Μελέτες in vivo έδειξαν ότι η ΝΡ θα μπορούσε να βρεθεί στο ΚΝΣ με διάφορους τρόπους χορήγησης ( Semmler-Behnke et al., 2008 ; Zensi et al., 2009 , 2010 ). Παράλληλα, μοντέλα in vitro ανθρώπινου και ποντικού BBB έχουν χρησιμοποιηθεί και αναπτυχθεί για τη διερεύνηση της μετατόπισης NP (Andrieux and Couvreur, 2009 ; Ragnaill et al., 2011 ; Bramini et al., 2014 ; Herda et al., 2014 ; Raghnaill et al., 2014 ).
Τα μαγνητικά NP (MNP) χρησιμοποιήθηκαν για την παροχή βιοδραστικών ενώσεων μέσω θερμότητας που παράγεται από μαγνητική θέρμανση, χρησιμοποιώντας πεδίο χαμηλών ραδιοσυχνοτήτων ( Tabatabaei et al., 2015 ).
Υποστρώματα γραφενίου για νευρωνικές διεπαφές:
Όσον αφορά το νευρικό σύστημα, οι ενεργές και δυναμικές εμφυτεύσιμες συσκευές είναι εξαιρετικά πλεονεκτικές καθώς επιτρέπουν την ταυτόχρονη διέγερση και καταγραφή της ηλεκτρικής δραστηριότητας των νευρικών κυττάρων. Διάφοροι τύποι εμφυτεύσιμων συσκευών έχουν αναπτυχθεί για να χρησιμοποιούνται ως νευρικές διεπαφές. Μεταξύ αυτών είναι εμφυτεύματα βαθιάς διέγερσης εγκεφάλου (DBI) για την ηλεκτρική διέγερση βαθιών δομών στο ΚΝΣ, που χρησιμοποιούνται κλινικά για τη θεραπεία της δυστονίας και του τρόμου στη νόσο του Πάρκινσον ( Perlmutter and Mink, 2006), εμφυτεύματα αμφιβληστροειδούς και κοχλιακού για να διεγείρουν ηλεκτρικά τους νευρώνες που επιβιώνουν παρουσία εκφυλισμού του αμφιβληστροειδούς ή να μετατρέπουν εξωτερικούς ήχους σε ηλεκτρικά ερεθίσματα ( Spelman, 2006 ; Picaud and Sahel, 2014 ), διεγερτικά κεντρικού και περιφερικού νευρικού συστήματος για κινητική αποκατάσταση μετά τον νωτιαίο μυελό βλάβες ( Hatsopoulos and Donoghue, 2009 ), και ενδοκρανιακά ηλεκτρόδια για τη χαρτογράφηση της ηλεκτρικής δραστηριότητας του εγκεφάλου για διαγνωστικούς σκοπούς ( Chang, 2015 ).
Οι εγγενείς ιδιότητες του G μπορούν να αξιοποιηθούν για το σχεδιασμό συσκευών με βάση το G για νευρωνικές διεπαφές, καθώς το G μπορεί να ενισχύσει τις οπτικές, ηλεκτρικές και μηχανικές ιδιότητες των σύνθετων νανοδομών. Γενικά, οι θεμελιώδεις απαιτήσεις για ένα καλό νευρικό εμφύτευμα είναι μια καλή βιοσυμβατότητα σε συνδυασμό με ελάχιστη φλεγμονώδη απόκριση, επαρκής αναλογία σήματος προς θόρυβο εάν προβλέπονται εγγραφές νεύρων και ελάχιστη επεμβατικότητα, διατηρώντας την ακεραιότητα του εμφυτευμένου ιστού.
Συνήθως, οι σκαλωσιές με βάση το G μπορούν να ταξινομηθούν ανάλογα με τη διάστασή τους, δηλαδή μονοδιάστατες (ίνες, κορδέλες ή νήματα), δισδιάστατες (χαρτιά, ταινίες) και τρισδιάστατες ( Cheng et al., 2016 ; Reina et al. ., 2017). Οι πιο συνηθισμένες εφαρμογές δομών με βάση το G στη νανοϊατρική περιλαμβάνουν τη μηχανική κατασκευή ικριωμάτων για in vivo νευρωνική αναγέννηση, διέγερση και καταγραφή, και παράδοση φαρμάκων κατά παραγγελία ( Cong et al., 2014 ; Cheng et al., 2016 ). Για ό, τι αφορά τις εφαρμογές in vivo , η χρήση συσκευών 2D περιορίζεται κυρίως σε επίπεδα ηλεκτρόδια ( Liu et al., 2016 ; Park et al., 2018 ). Στην πραγματικότητα, αρκετές 2D συσκευές με βάση το G έχουν κατασκευαστεί, αλλά λόγω τεχνικών περιορισμών, μέχρι τώρα έχουν δοκιμαστεί κυρίως in vitro (για μια ολοκληρωμένη ανασκόπηση υποστρωμάτων με βάση 2D G που εφαρμόζονται σε νευρωνικά κύτταρα βλ. ( Bramini et al., 2018 ). Ελπιδοφόροαποτελέσματα in vitro έχουν ληφθεί πρόσφατα από τους Defterali et al. (2016α)Ε Μη επικαλυμμένα θερμικά μειωμένα υποστρώματα γραφενίου (TRG) χρησιμοποιήθηκαν για την ανάπτυξη και τη διαφοροποίηση νευρικών βλαστικών κυττάρων (NSCs), τα οποία αναπτύχθηκαν απευθείας στο υλικό G χωρίς προηγούμενη επικάλυψη βιομορίων. Οι καλλιέργειες που καλλιεργούνται σε υποστρώματα TRG χαρακτηρίζονται από υψηλότερο αριθμό κυττάρων και πιο συναπτικά μπουτόνια, καθώς και από αποτελεσματική διαφοροποίηση πολλών γραμμών, σε σύγκριση με καλλιέργειες που καλλιεργούνται σε υποστρώματα νανοσωλήνων άνθρακα, υποδηλώνοντας πιθανή χρήση του G για τη μελέτη λειτουργικών νευρωνικών δικτύων. Στην περίπτωση του CVD-G, αντίθετα, το περιοριστικό βήμα είναι η μεταφορά της μονοστιβάδας G στο τελικό υπόστρωμα, μια διαδικασία που συχνά δημιουργεί ρύπους και ελαττώματα στη δομή G. Επιπλέον, ένα κατάλληλο υπόστρωμα που θα παρεμβαίνει όσο το δυνατόν λιγότερο στα χημικο-φυσικά χαρακτηριστικά του G δεν έχει ακόμη βρεθεί. Επιπλέον, οι συσκευές 2D ήταν λιγότερο ενεργέςin vitro με νευρωνικά βλαστικά κύτταρα σε σύγκριση με τρισδιάστατα σκαλωσιά με την ίδια χημεία επιφάνειας ( Jiang et al., 2016 ), υποδεικνύοντας σαφώς ότι η μορφολογία, η διάσταση, η προσβασιμότητα και το πορώδες είναι κρίσιμα χαρακτηριστικά σκαλωσιάς. Πράγματι, οι αφροί και οι υδρογέλες είναι οι σκαλωσιές της επιλογής για την προώθηση της αναγέννησης στον εγκέφαλο, ενώ οι αγωγοί κατεύθυνσης προτιμώνται για να οδηγήσουν στην εκ νέου ανάπτυξη των περιφερειακών νεύρων. Στην επόμενη παράγραφο θα συζητήσουμε τις τελευταίες εξελίξεις στη χρήση του ικριώματος με βάση το G G στη νευροεπιστήμη, εστιάζοντας στη σύνδεση μεταξύ του περιεχομένου και της δομής του G της συσκευής και της λειτουργικότητάς του.
Συσκευές με βάση το γραφένιο για νευρική εγγραφή και διέγερση : Το μεγαλύτερο μέρος της νευρικής διέγερσης που πραγματοποιήθηκε μέχρι τώρα με ηλεκτρόδια με βάση το G σε επαφή με ζωντανούς νευρωνικούς ιστούς ή κύτταρα περιορίστηκε για να διαμορφώσει την ανάπτυξη και/ή τη διαφοροποίησή τους ( Thompson et al., 2015 ).
Τεχνικές νευρικής διέγερσης, όπως βαθιά εγκεφαλική ή φλοιώδης διέγερση, κοχλιακά και εμφυτεύματα αμφιβληστροειδούς, βασίζονται συνήθως στην ικανότητα των εμφυτευμένων συσκευών να προκαλούν λειτουργική απόκριση του ιστού παρέχοντας ελάχιστο φορτίο με έγχυση και συνεπώς απαιτούν ηλεκτρόδια ( Kostarelos et al., 2017 ). Εκτός από την «πρόκληση BBB», άλλες πτυχές της νευροεπιστήμης θα μπορούσαν να ωφεληθούν από τις τελευταίες εξελίξεις στην έρευνα για το γραφένιο. Η νευρο-ογκολογία μπορεί να επωφεληθεί από την ανάπτυξη G nanosheets και G NP για απεικόνιση στοχευμένων όγκων, φωτοθερμική θεραπεία και αντικαρκινική χορήγηση φαρμάκων και γονιδιακή θεραπεία. Οι νέοι ηλεκτρικοί, χημικοί και οπτικοί αισθητήρες μπορεί να έχουν μεγάλο αντίκτυπο στη νευροεντατική φροντίδα και τη νευρο-παρακολούθηση. Επιπλέον, ο συνδυασμός διαφορετικών μορφών και καταστάσεων του G, διαφορετική χημική λειτουργικότητα και η πιθανή συσχέτιση με άλλα βιοϋλικά για τη δημιουργία σύνθετων υλικών με βάση το G, μπορεί να επιτρέψει την επινόηση ενός συνολικού εργαλείου τόσο για τη διάγνωση όσο και για τη θεραπεία (...). Τέλος, η έρευνα μηχανικής ιστού αναμένεται να αναπτύξει νέες διεπαφές εγκεφάλου-εμφυτεύματος με βάση το G, για να εκμεταλλευτεί την ηλεκτρική αγωγιμότητα του υλικού και να ενισχύσει την επικοινωνία και την επιδιόρθωση κυττάρων-κυττάρων. Εκτός από τα πειραματικά και κλινικά στοιχεία, οι μελέτες MD αναδεικνύονται ως σημαντική πτυχή της υλικής έρευνας, καθώς παρέχουν εξαιρετικά ακριβείς ενδείξεις και προβλέψεις για τις αλληλεπιδράσεις G/κυττάρων και G/πρωτεϊνών, καθοδηγώντας τον ερευνητή να σχεδιάσει πιο ισχυρές συσκευές με βάση το G.
Το ίδιο υλικό και στις νανοαντένες;
[Βλ. Material advancement in technological development for the 5G wireless communications, Huali Hao, David Hui and Denvid Lau,From the journal Nanotechnology Reviews, https://doi.org/10.1515/ntrev-2020-0054, https://www.degruyter.com/document/doi/10.1515/ntrev-2020-0054/html}
Νανοαντένες με βάση το γραφένιο: Δεδομένου ότι ένα στρώμα γραφενίου έχει πάχος ενός ατόμου, επιτρέπει έναν πρωτοφανή ηλεκτροστατικό περιορισμό και είναι εξαιρετικά εύκαμπτο. Έχει αποδειχθεί ότι οι μονοστιβάδες από γραφένιο υποστηρίζουν κύματα πολλαριτών πλασμόνης εξαιρετικά περιορισμένης επιφάνειας (SPP) ακόμη και σε συχνότητες terahertz, με μέτρια απώλεια και ισχυρό εντοπισμό και περιορισμό πεδίου [ 76 , 77 , 78]. Συγκεκριμένα, τα κύματα SPP είναι ηλεκτρομαγνητικά κύματα που καθοδηγούνται από μια μεταλλική-διηλεκτρική διασύνδεση και δημιουργούνται μέσω ακτινοβολίας υψηλής συχνότητας [ 79 , 80 ]. Οι ιδιότητες του πλασμονικού πολλαπλασιασμού μπορούν να ρυθμιστούν δυναμικά, επιτρέποντας την αναδιαμόρφωση της συχνότητας [ 75 , 81 ]. Επιπλέον, η ατομική μονοστιβάδα γραφενίου μπορεί να υποστηρίξει πολύ υψηλές συγκεντρώσεις ηλεκτρονίων λόγω της μεγάλης συντονιστικότητάς της όσον αφορά το χημικό δυναμικό [ 76 , 82 ]. Με βάση αυτές τις ιδιότητες, το γραφένιο είναι ένα πιθανό υλικό για χρήση σε ηλεκτρονικά για κεραίες.
Η χρήση υλικού γραφενίου υπόσχεται κεραίες με μικρότερα μεγέθη και λεπτότερες διαστάσεις, οι οποίες είναι ικανές να εκπέμπουν υψηλές συχνότητες [ 83 , 84 ]. Η νανοαντένα αποτελείται από ένα στρώμα γραφενίου (το ενεργό στοιχείο), μαζί με μια μεταλλική επίπεδη επιφάνεια (το στρώμα εδάφους) και ένα στρώμα διηλεκτρικού υλικού μεταξύ των δύο πρώτων στρωμάτων [ 85 , 86 , 87 ]. Οι νανοαντένες με βάση το γραφένιο χρησιμοποιούν μικρότερη επιφάνεια τσιπ από άλλες συμβατικές μεταλλικές αντίστοιχες. Προσαρμόζοντας τις διαστάσεις μιας νανοαντέννας γραφενίου, η συχνότητα ακτινοβολίας μπορεί να ρυθμιστεί σε ένα ευρύ φάσμα φάσματος [ 85 , 88]. Οι νανοαντένες με βάση το γραφένιο είναι εκατοντάδες φορές μικρότερες σε μέγεθος από τις συμβατικές κεραίες microstrip, με μεγαλύτερο εύρος ζώνης και κέρδος από τις μεταλλικές νανοαντένες [ 89 ]. Η διάσταση των νανοαντένων με βάση το γραφένιο είναι σχεδόν δύο τάξεις μεγέθους μικρότερη από αυτή των μεταλλικών κεραιών σε τσιπ, και ως εκ τούτου, μπορούν να παρέχουν intercore επικοινωνίες στη ζώνη terahertz [ 90 ]. Αυτά τα εγγενή χαρακτηριστικά του γραφενίου μπορούν να προσφέρουν συμβατότητα μεγέθους με όλο και πιο συρρικνωμένους πυρήνες επεξεργαστή και επαρκές εύρος ζώνης για μαζικά παράλληλη επεξεργασία. Οι νανο-κεραίες με βάση το γραφένιο έχουν δείξει εξαιρετική συμπεριφορά όσον αφορά τη διάδοση των κυμάτων SPP στις συχνότητες terahertz [ 57 , 91 , 92]. Το SPP στο γραφένιο περιορίζεται πολύ πιο έντονα από ό, τι στα συμβατικά ευγενή μέταλλα και είναι ηλεκτρικά και χημικά συντονιζόμενο μέσω ηλεκτρικών καλωδίων και ντόπινγκ. Μπορεί να επιτευχθεί ταχύτητα έως και terabits ανά δευτερόλεπτο χρησιμοποιώντας νανοαντένες με βάση γραφένιο.
Συμπέρασμα
Με τον ίδιο τρόπο που υπάρχουν τεχνολογίες ζωής, υπάρχουν και τεχνολογίες θανάτου. Ο κυρίαρχος του παιχνιδιού θα καθορίσει και τους όρους, και την έκβαση. Η ανθρωπότητα και το περιβάλλον της, αν δεν ελέγξει την τεχνολογία, αυτούς που την παράγουν και την κερδοσκοπία της οποίας η τεχνολογία γίνεται υποχείριο, θα χάσει κάθε ελευθερία και θα καταστραφεί.
ΠΗΓΕΣ
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6350507/
https://www.orwell.city/2021/08/menstrual-cycles.html
*Ανατρέξτε στην Kontrabandafreepress, κ στη λέξη "γραφένιο" για περισσότερες πληροφορίες σχετικά.
ΠΗΓΗ - Διαμόρφωση/προσθήκες : Α.Τ.
ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ ΑΚΟΜΑ : 👇
Δεν είναι ο ψευτοϊός το βιολογικό όπλο ρε corόϊδα... τα ΕΜΒΟΛΙΑ είναι...
"Τα πειραματόζωα της εξουσιαστικής 'ελίτ' είναι τα παιδιά μας" ... Η βίαιη προώθηση εμβολιασμού των παιδιών είναι υψίστης σημασίας για όσους θέλουν να ελέγξουν την ανθρωπότητα.