Βίντεο : “Μέχρι στιγμής, σε παγκόσμιο επίπεδο, είσαστε πολύ πιο πάνω από τον πληθυσμό και τα επίπεδα κατανάλωσης που μπορεί να υποστηρίξει αυτός ο πλανήτης, που ξέρω ότι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα επανέλθει προς τα κάτω. Δεν ελπίζω λοιπόν να το αποφύγουμε αυτό.
Ελπίζω ότι μπορεί να συμβεί με πολιτισμένο τρόπο. Και εννοώ πολιτισμένα με έναν “ιδιαίτερο τρόπο”. Ειρηνικά... Ειρήνη δεν σημαίνει ότι όλοι είναι ευτυχισμένοι, αλλά σημαίνει ότι η σύγκρουση δεν επιλύεται με τη βία, αλλά μάλλον με “άλλους τρόπους”.
Και έτσι αυτό είναι που ελπίζω, ότι μπορούμε, εννοώ, ότι ο πλανήτης μπορεί να υποστηρίξει κάτι σαν ένα δισεκατομμύριο ανθρώπους Ίσως 2 δισεκατομμύρια, ανάλογα με το πόση ελευθερία και πόση υλική κατανάλωση θέλετε να έχετε. Αν θέλετε περισσότερη ελευθερία και περισσότερη κατανάλωση, πρέπει να έχετε λιγότερους ανθρώπους. Και αντίστροφα, μπορείτε να έχετε περισσότερους ανθρώπους.
Θέλω να πω, θα μπορούσαμε να έχουμε ακόμα και... 8 ή 9 δισεκατομμύρια, πιθανότατα, αν έχουμε μια πολύ ισχυρή δικτατορία, η οποία είναι “έξυπνη”. Δυστυχώς, ποτέ δεν έχεις έξυπνες δικτατορίες. Είναι πάντα ηλίθιες. Αλλά αν είχατε μια έξυπνη δικτατορία και ένα χαμηλό βιοτικό επίπεδο, θα μπορούσατε να το πετύχετε.
Αλλά εμείς θέλουμε να έχουμε ελευθερία και θέλουμε να έχουμε υψηλή αίσθηση, οπότε θα έχουμε ένα δισεκατομμύριο ανθρώπους. Και τώρα είμαστε στα επτά, οπότε πρέπει να ξαναγυρίσουμε πίσω. Ελπίζω ότι αυτό μπορεί να γίνει αργά, σχετικά αργά και ότι μπορεί να γίνει με έναν τρόπο που να είναι σχετικά ισότιμος, ώστε οι άνθρωποι να μοιράζονται την εμπειρία και να μην έχουμε λίγους πλούσιους που προσπαθούν να αναγκάσουν όλους τους άλλους να ασχοληθούν με αυτό.
Αυτές είναι λοιπόν οι ελπίδες μου. Θέλω να πω, αυτές είναι αρκετά απαισιόδοξες ελπίδες, αλλά αυτό είναι...”
Η σύνδεση του ανθρώπινου πληθυσμού και της κατανάλωσης αποτελεί τη βάση του βιβλίου "Τα όρια της ανάπτυξης". Ομοίως, όταν αναφέρεται σε "ένα μοντέλο που βασίζεται στην αποανάπτυξη [ ] παράλληλα με χαμηλότερα ποσοστά γονιμότητας", αναμασά την ιδεολογία των Ορίων της Ανάπτυξης.
Τα όρια της ανάπτυξης είναι μια έκθεση που ανατέθηκε από τη Λέσχη της Ρώμης κατά την προετοιμασία της πρώτης περιβαλλοντικής συνόδου κορυφής των Ηνωμένων Εθνών στη Στοκχόλμη το 1972. Μέσω ενός μοντέλου προσομοίωσης σε υπολογιστή, η έκθεση "διαπίστωσε ότι η λήψη ανθρώπινων αποφάσεων παρασύρει ολόκληρο τον πληθυσμό μας αργά αλλά αδυσώπητα προς την περιβαλλοντική καταστροφή", αναφέρεται σε άρθρο που δημοσίευσε η Λέσχη της Ρώμης.
Είκοσι χρόνια μετά τη δημοσίευση του βιβλίου "Τα όρια της ανάπτυξης", ο συνιδρυτής της Λέσχης της Ρώμης δρ Αλεξάντερ Κίνγκ παραδέχτηκε την ουσιαστική απάτη της περιβαλλοντικής ατζέντας τους στο βιβλίο του "Η πρώτη παγκόσμια επανάσταση" το 1991. Παραδέχτηκε ότι η "ρύπανση, η απειλή της υπερθέρμανσης του πλανήτη, η έλλειψη νερού, η πείνα ήταν απλώς ένα τέχνασμα για να δικαιολογηθεί μια επίθεση στην "ίδια την ανθρωπότητα".
Ο Κίνγκ είπε χαρακτηριστικά: "Ο πραγματικός εχθρός […] είναι η ίδια η ανθρωπότητα". Αυτή η αντι-ανθρώπινη ατζέντα της "μηδενικής ανάπτυξης", στους πρώτους υποστηρικτές της οποίας περιλαμβάνονται επίσης ο Ντέιβιντ Ροκφέλερ και ο Μορίς Στρονγκ, ξεδιπλώνεται τώρα ως “Η Μεγάλη Επαναφορά”, η Ατζέντα 2030 και το τέχνασμα του Καθαρού Μηδενικού Άνθρακα.
Η Λέσχη της Ρώμης αποκαλύπτει σχέδιο για την αφαίρεση δισεκατομμυρίων από τον παγκόσμιο πληθυσμό
Η Λέσχη της Ρώμης είναι ο ψυχωτικός εγκέφαλος πίσω από το φαινόμενο της λατρείας του καθαρού μηδενός και το βιβλίο που τα ξεκίνησε όλα : “The Limits To Growth” (Τα όρια της ανάπτυξης). Μόνο που αυτή η αίρεση θέλει και τον τελευταίο άνθρωπο νεκρό για να μειώσει το ενοχλητικό CO2 για το οποίο παραπονιούνται συνεχώς οι παγκοσμιοποιητές που θέλουν τον πλανήτη όλο δικό τους. Το πρόβλημα είναι ότι ακόμα και αυτοί το χρειάζονται για να επιβιώσουν.
Ο Αυστραλός γερουσιαστής Μάλκολμ Ρόμπερτς έριξε σοβαρές βόμβες αλήθειας για το WEF και τη δυστοπική ατζέντα της Μεγάλης Επαναφοράς στο αυστραλιανό κοινοβούλιο.
“Οι δισεκατομμυριούχοι, παγκοσμιοποιημένες εταιρείες θα κατέχουν τα πάντα, σπίτια, εργοστάσια, αγροκτήματα, αυτοκίνητα, έπιπλα, και οι καθημερινοί πολίτες θα νοικιάζουν ό,τι χρειάζονται, αν το επιτρέπει το κοινωνικό τους αξιόχρεο”.
Vernon Coleman- Θέλουν να εγκαταλείψουμε τα αυτοκίνητα
Θέλουν να μας κλείσουν στις φυλακές των πόλεων των 15' λεπτών που ετοιμάζουν για εμάς. Ήδη κάνουν τις μετακινήσεις τόσο άθλιες που οι περισσότεροι άνθρωποι απλά μένουν στο σπίτι. Κάθε μέρα έρχονται νέα σημάδια για το πώς θα μας εμποδίσουν να ταξιδεύουμε...
Share this post