Ανεξάρτητα από το χρόνο, αυτό θα συμβεί όπως πρέπει με μαθηματική ακρίβεια
σε κυβερνητικό, εταιρικό και προσωπικό επίπεδο.
Ο Χάρι Ντεντ, οικονομολόγος και συγγραφέας πολλών μπεστ σέλερ, έχει προειδοποιήσει ότι το μεγαλύτερο κραχ στη ζωή μας "θα συμβεί από τώρα μέχρι περίπου τα μέσα Ιουνίου".
Σημειώνει δε ότι η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ υπερδιέγειρε την οικονομία και τώρα πρέπει να "σφίξει δυνατά". Τόνισε ότι η Fed "ανέβασε τα επιτόκια και σφίγγει" πιο έντονα τελευταία απ' ό,τι έκανε ποτέ από τις αρχές της δεκαετίας του '80.
Ο Dent εξήγησε περαιτέρω ότι αυτό που μοιάζει με διόρθωση θα μετατραπεί σε "ένα κραχ που θα μοιάζει περισσότερο με το 1929 έως το 1932".
Ο οικονομολόγος διευκρίνισε: "Έχεις ένα πρώτο κύμα πτώσης, ένα δεύτερο κύμα ανάκαμψης το οποίο έχουμε δει, είμαστε ήδη στο τρίτο κύμα που μόλις αρχίζει...Το τρίτο κύμα είναι συνήθως το ισχυρότερο και σκληρότερο κύμα και νομίζω ότι το μεγαλύτερο μέρος αυτού θα συμβεί από τώρα μέχρι το τέλος του έτους. Και το μεγαλύτερο μέρος αυτού του τρίτου κύματος του τρίτου κύματος. Θα χτυπήσει μεταξύ τώρα και των μέσων Ιουνίου".[Πηγή]
ΣΧΟΛΙΟ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ : Ανεξάρτητα από το χρόνο, αυτό θα συμβεί, όπως πρέπει με μαθηματική ακρίβεια. Η υπαγόρευσή μας για το καθεστώς του αποθεματικού δολαρίου, μαζί με το τεράστιο σκηνικό των παραγώγων, δεν καθυστέρησαν το αναπόφευκτο- στην πραγματικότητα το μόνο που έκαναν ήταν να εξελιχθεί σε πλήρη καταστροφή όταν συμβεί. Αυτό που, στην πραγματικότητα καθυστέρησε την κατάρρευση το 2008 ήταν το τύπωμα χρήματος ( όπως είπε ο Dent ) για να εξαφανίσει τα απομεινάρια του τεράστιου προηγούμενου αποθέματος πλούτου σε αγαθά, υποδομές και πόρους που αναπτύχθηκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες τα τελευταία 150 χρόνια.
Τώρα που έχουμε εξαντλήσει το απόθεμα πλούτου, και με την τρέχουσα εγχώρια παραγωγή να καλύπτει, αισιόδοξα, το 15% των αναγκών της κατανάλωσης, και με τους ξένους προμηθευτές μας να παραιτούνται ταχύτατα από την πληρωμή τους -και ως εκ τούτου να συνεχίζουν να στέλνουν, μπορούμε να αρχίσουμε να βλέπουμε τις πραγματικές επιπτώσεις της πρωτοφανούς υπεραύξησης του χρέους να επιτείνεται χωρίς πραγματική οικονομία για να συνεχίσουμε να λεηλατούμε καταστρέφοντας τους άλλους, ως (κάλυψη) έξοδο διαφυγής...
Στο τέλος, όλα καταλήγουν στο εξής: όλοι καταναλώνουν, αλλά πολύ λίγοι παράγουν πραγματικά αγαθά, και αυτοί οι μη παραγωγοί πρέπει να συντηρούνται από την εκτύπωση χρήματος ( δηλαδή από κάποιον που εκδίδει χρέος ). Τελικά ο προηγούμενος και ο σημερινός πλούτος εξαντλείται πολύ, το χρέος εκρήγνυται, οι μη παραγωγοί διαπιστώνουν ότι η αγοραστική τους δύναμη καταρρέει, και εξοργίζονται που αυτό που τους έλεγαν σε όλη τους τη ζωή δεν λειτουργεί πλέον. Το "αυτό" ήταν, ""κάντε κάτι, οτιδήποτε, που θα σας αποφέρει χρήματα, και μπορείτε να ζήσετε καλά από αυτό"".
Αυτό δεν θα συντηρήσει μια κοινωνία μακροπρόθεσμα, καθώς όλοι χρειάζονται και καταναλώνουν πραγματικά αγαθά. Οι μη παραγωγοί ανακαλύπτουν ξαφνικά ότι το συνολικό νομισματικό χρέος της κοινωνίας έχει επιμηκυνθεί πάνω στις πλάτες τους και έχει αφαιρέσει την οικονομική τους ικανότητα.
Αυτό θα συμβεί σε κυβερνητικό, εταιρικό και προσωπικό επίπεδο.
Το μακροπρόθεσμο διάστημα είναι εδώ, και η αγάπη μας για το χρήμα μας έχει φέρει σε αυτό το κακό.
Μετάφραση/διαμόρφωση/προσθήκη φώτο : Α.Τ.