Γράφαμε από το Σεπτέμβρη του 2021 και αργότερα την 1 Μάρτη του 2022 : Dr. Astrid Stuckelberger, πρώην υπάλληλος του Π.Ο.Υ.
⚠️ Προειδοποίηση για τις υπογραφές που θα πέσουν σήμερα. 1η Μαρτίου 2022. Σήμερα έχουν τη 1η συνάντηση ώστε να υπερκεράσουν όλα τα συντάγματα κάθε χώρας με το νόμο περί 'Υγείας'.
Η πληροφοριοδότης του Π.Ο.Υ. Dr.Astrid Stuckelberger αποκαλύπτει τα σχέδια που είχαν καταστρώσει μέσα στον ίδιο τον Π.Ο.Υ. εδώ και πολύ καιρό.
Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά :"Δεν μιλάμε πλέον για ανεξάρτητα κράτη, με ανεξάρτητες κυβερνήσεις αλλά για εταιρείες με διευθυντές..."
Οι εθισμένοι στο αφήγημα των επίορκων γκλομπαλιστών, επικυρίαρχων του πλανήτη, αιρετοί, κλαρινοκαμαριέρες του ΠΌ.Υ., παρακάμπτοντας τις λαϊκές εντολές και τις συνταγματικές τους υποχρεώσεις, βασιζόμενοι στην εκ του πονηρού ελλιπή πληροφόρηση του κοινού, προωθούν πλέον ανοιχτά την Ε Γ Κ Λ Η Μ Α Τ Ι Κ Η Ατζέντα των αφεντικών τους, προσφέροντάς την στο πόπολο σαν τη λύση για όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζει και που ΟΙ ΙΔΙΟΙ δημιουργούν. Διαβάστε περισσότερα»
Λεπτομερής περιγραφή της κατάληψης εξουσίας από τη Συνθήκη για την Πανδημία του Π.Ο.Υ. όπως αναφέρεται στα επίσημα έγγραφα του “οργανισμού”.
Ο Ελβετός δικηγόρος Philipp Kruse αναλύει πλήρως στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, πώς κάθε έθνος που υπογράφει αυτή τη συνθήκη -θα υπογράψει ουσιαστικά την εγκατάλειψη της εθνικής του κυριαρχίας :
🔳 Απομαγνητοφώνιση του βίντεο :
“Αναλύοντας αυτό που φαίνεται σήμερα από τα έγγραφα που βρίσκονται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων υπό τον τίτλο "Νέα Συνθήκη για την Πανδημία και Τροποποιήσεις των Διεθνών Κανονισμών Υγείας", βρισκόμαστε εδώ σήμερα επειδή όλοι μας ανησυχούμε από την έντονη πίεση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας να επεκτείνει τις εξουσίες του, τις διαρθρωτικές και οικονομικές δυνατότητές του με μόνιμες επιπτώσεις πάνω στην κυριαρχία των χωρών και πάνω στην αυτοδιάθεση των λαών.
Ήταν στον απόηχο της κρίσης COVID-19 που ο ΠΟΥ ξεκίνησε μια διαδικασία μεταρρύθμισης που θα φέρει σημαντικές αλλαγές σε όλους μας που θα αφορούν κάθε άνθρωπο και κάθε ένα από τα 194 κράτη μέλη σε αυτόν τον πλανήτη.
Αυτή η μεταρρυθμιστική διαδικασία ξεκίνησε το 2021 με δύο ρεύματα εργασίας, προετοιμάζοντας δύο ξεχωριστές νομικές πράξεις.
Πρώτον, μια εντελώς νέα συνθήκη, τη λεγόμενη Νέα Συνθήκη για την Πανδημία, και
Δεύτερον, σημαντικές τροποποιήσεις στους ήδη υπάρχοντες διεθνείς υγειονομικούς κανονισμούς.
Αυτά τα δύο νομικά μέσα, η Συνθήκη και η IHR, πρόκειται να αποτελέσουν αντικείμενο διαπραγμάτευσης και οριστικοποίησης και επιφέρουν ουσιαστικές αλλαγές.
Το περιεχόμενο αυτών των σχεδίων βρίσκεται στο τραπέζι και είναι διαθέσιμα για όλους.
Και ήδη, τον Μάιο του 2024, τα 194 κράτη μέλη του ΠΟΥ θα έχουν την τελική τους ψηφοφορία για τις δύο αυτές διεθνείς συμφωνίες.
Η διαδικασία αυτή λαμβάνει χώρα πίσω από κλειστές πόρτες και με τεράστια ταχύτητα. Δεν αναφέρεται ούτε συζητείται στις εφημερίδες μας, στα εθνικά μας κοινοβούλια, στα πανεπιστήμια, ούτε στην κοινωνία. Είναι απαράδεκτη.
Είναι απαράδεκτο, διότι αυτά τα δύο νομικά μέσα θα επηρεάσουν τον καθένα από εμάς μειώνοντας, ακόμη και μειώνοντας, την απώλειά μας, το δικαίωμά μας στον αυτοπροσδιορισμό, το δικαίωμά μας γενικά στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια και θα εξαλείψουν τη βασική αρχή της δημοκρατικής συμμετοχής.
Επίσης, οι επιπτώσεις αυτών των συνθηκών θα γίνουν αισθητές από τα κράτη μέλη που θα χάσουν την κυριαρχία και την αυτονομία τους.
Ως εκ τούτου, κάθε άνθρωπος σε αυτόν τον πλανήτη θα πρέπει να κατανοήσει την ουσία των δύο νομικών πράξεων που υπάγονται στον τίτλο “Πρόληψη Πανδημίας”, “Ετοιμότητα και Αντιμετώπιση Πανδημίας”. Με λίγα λόγια, ο ΠΟΥ διεκδικεί σε αυτά τα δύο νομικά μέσα μια απόλυτη και μη αμφισβητήσιμη ηγεσία σε όλα τα θέματα υγείας. Από τη στιγμή που ο ΠΟΥ αναφέρεται στην πρόληψη, ετοιμότητα και αντιμετώπιση της πανδημίας, ο Π.Ο.Υ. ισχυρίζεται ότι διαθέτει την απόλυτη εμπειρογνωμοσύνη και την απόλυτη εξουσία σε όλες τις πτυχές αυτού του ευρύτατου πεδίου.
Απλά συνιστώ να διαβάσετε προσεκτικά το τρέχον υπάρχον σχέδιο τροποποιήσεων των διεθνών υγειονομικών κανονισμών : Άρθρο 13α και άρθρο 42. Του παρέχεται η εξουσία μιας μαζικής αυτοεξουσιοδότησης κάθε φορά που ισχυρίζεται ότι ενεργεί στο πλαίσιο αυτού του σκοπού. Συνιστώ να διαβάσετε το άρθρο 12 που καθιερώνει τις προϋποθέσεις για έκτακτη ανάγκη δημόσιας υγείας διεθνούς ενδιαφέροντος μαζί με το παράρτημα 2 των προτεινόμενων τροποποιήσεων.
Με βάση μια εξαιρετικά ασαφή έννοια, την έννοια One Health, η οποία ουσιαστικά σημαίνει τα πάντα και τίποτα, η υγεία των ζώων, το οικοσύστημα, οι ανησυχίες για το επίπεδο του CO2 και φυσικά η ανθρώπινη υγεία, μπορούν να προκαλέσουν σε μόνιμα μέτρα και ακόμη και σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης για τη δημόσια υγεία έως πανδημία που καλείται και κηρύσσεται από τον Π.Ο.Υ.
Και έτσι, νούμερο τέσσερα, ο ΠΟΥ έχει το δικαίωμα, θα έχει το δικαίωμα όχι μόνο να διακηρύσσει συστάσεις που έχουν γίνει από διάφορους εμπειρογνώμονες, αλλά και να επιβάλλει στους ανθρώπους αυτού του πλανήτη ή μόνο σε μια συγκεκριμένη περιοχή,κάθε είδους περιορισμούς, περιορισμούς πρόσβασης, αποκλεισμούς, επιτήρηση και πειραματικές θεραπείες.
Μέχρι στιγμής, ο κατάλογος αυτών των πιθανών μέτρων μπορεί να βρεθεί στο άρθρο 18 του Διεθνούς Κανονισμού Υγείας.
Και εκεί θα βρείτε επίσης ένα παράδειγμα της προϋπόθεσης της απόδειξης του εμβολιασμού […]
Αυτή η προϋπόθεση προοριζόταν μέχρι στιγμής να είναι μη δεσμευτική [...]
Στο μέλλον, καθώς η φράση “μη δεσμευτική” απαλείφεται, έχουμε γράψει ρητά στο άρθρο 13α, στην πρόταση, και στο άρθρο 42 της πρότασης, ποια είναι η δέσμευση που θα αναλάβουν τα κράτη μέλη όταν αποδεχθούν αυτές τις τροποποιήσεις, τη δέσμευση που θα πρέπει να εφαρμόσουν τα προτεινόμενα μέτρα… Αυτό δεν είναι αρκετό.
Περαιτέρω, ο ΠΟΥ θα διατηρήσει και θα αναλάβει το δικαίωμα να οριστεί ως η μοναδική περίπτωση σε αυτόν τον πλανήτη και να ελέγχει όλες τις πληροφορίες που ισχυρίζεται ότι σχετίζονται με την υγεία.
Και αυτό προϋποθέτει επίσης το δικαίωμα λογοκρισίας και το δικαίωμα παρέμβασης στην κοινωνική επικοινωνία.
Φαίνεται να είναι τόσο σημαντικό για τον ΠΟΥ ότι αυτές οι διατάξεις μπορούν να βρεθούν και στις δύο νέες διεθνείς συμφωνίες στους διεθνείς κανονισμούς για την υγεία και στη νέα συνθήκη για την πανδημία.
Και τέλος μια σύντομη συνόψιση που θα πρέπει ανά πάσα στιγμή να δοθεί μόλις μιλήσουμε για αυτές τις νέες αλλαγές, είναι το γεγονός ότι δεν προβλέπεται κανένας μηχανισμός που θα επιτρέπει στους πολίτες ή στα κράτη μέλη να αμφισβητούν την αξιολόγηση του ΠΟΥ είτε πρόκειται για την αξιολόγηση του ΠΟΥ σχετικά με μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης για τη δημόσια υγεία είτε για την αξιολόγησή του σε σχέση με ορισμένα μέτρα ή όταν πρόκειται για την επιβολή ενός καθεστώτος για αυτό που ονομάζουν “εμβολιασμό”, όσο πειραματικό και αν είναι.
Απλά δεν θα υπάρχει κουμπί stop για κανένα από τα κράτη μέλη και όχι, φυσικά όχι, για εμάς τους πολίτες.
Έτσι, τώρα, αν το δούμε συνολικά, αυτό το δικαίωμα του Π.Ο.Υ. να αυτοανακηρύσσεται, να εξουσιοδοτεί, επίσης, να αυτοεξουσιοδοτείται, να διεκδικεί μια έκτακτη ανάγκη δημόσιας υγείας διεθνούς ενδιαφέροντος και να τη διατηρεί για όσο χρονικό διάστημα θέλει. Νούμερο δύο, να εκδίδει τις λεγόμενες “συστάσεις” που θα είναι νομικά δεσμευτικές και που θα υπόκεινται σε ένα σύστημα επιτήρησης… Επιτήρησης των ανθρώπων, επιτήρησης των κρατών μελών, τον πλήρη έλεγχο και το μονοπώλιο στην πληροφόρηση, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος λογοκρισίας, και στη συνέχεια το γεγονός ότι δεν υπάρχει κανένας μηχανισμός ελέγχου του Π.Ο.Υ. και διόρθωσης.
Τι έχουμε ως αποτέλεσμα; Λοιπόν, είναι πολύ απλό να το πούμε χωρίς την ανοιχτή συζήτηση, χωρίς τη δυνατότητα να έχουμε διαφορετικές απόψεις, διαφορετικές υποθέσεις, διαφορετικές μεθόδους να συζητηθούν στο τραπέζι. Δεν θα υπάρχει επιστήμη και τελικά δεν θα υπάρχει δημοκρατία, δεν θα υπάρχουν νόμιμες δικαστικές διαδικασίες και δεν θα υπάρχει καμιά δικαιοσύνη.
Εάν το αποτέλεσμα είναι ήδη προκαθορισμένο από μία και μοναδική αρχή σε αυτόν τον πλανήτη, δεν μπορεί να υπάρξει, εξ ορισμού, μια σωστή επιστημονική διαδικασία, μια σωστή διαδικασία λήψης αποφάσεων, δεν μπορεί να υπάρξει καμία δημοκρατία. Δεύτερον, είναι βασική αρχή, όχι μόνο του διεθνούς δικαίου, όχι μόνο του εθνικού συνταγματικού δικαίου, ότι έχουμε, ως ανθρώπινα όντα, το δικαίωμα να γνωρίζουμε σε τι συναινούμε.
Αν λοιπόν αναρωτηθούμε :
Μας έχουν ρωτήσει, μας έχουν ενημερώσει για αυτή τη διαδικασία που πρόκειται να γίνει πραγματικότητα;
Η απάντηση είναι όχι.
Και υπάρχει μια σημαντική διάκριση που πρέπει να γίνει μεταξύ αυτών των δύο νομικών μέσων.
Η νέα συνθήκη για την πανδημία θα θεωρηθεί από τον ίδιο τον ΠΟΥ ως συνθήκη και ως εκ τούτου θα υπόκειται σε εθνική διαδικασία συζήτησης και επικύρωσης αλλά όχι και για τους διεθνείς υγειονομικούς κανονισμούς. Οι διεθνείς υγειονομικοί κανονισμοί σύμφωνα με τον ορισμό της ίδιας της γραφής του Π.Ο.Υ. όταν διαβάζετε τους διεθνείς υγειονομικούς κανονισμούς χαρακτηρίζονται ως υγειονομικοί κανονισμοί σύμφωνα με το άρθρο 21 του καταστατικού του ΠΟΥ και τι σημαίνει αυτό κατά συνέπεια θα υπάρξει μια αυτόματη έναρξη ισχύος τους, αμέσως μετά την ψηφοφορία του 2024.
Αυτό λοιπόν σημαίνει ότι στο τέλος, μετά τον Μάιο του 2025, οι διεθνείς κανονισμοί για την υγεία θα γίνουν νόμος αυτόματα.
Οπότε δεν θα μας ζητηθεί η γνώμη… Δεν έχουμε ενημερωθεί και θα υπάρξει μια διαδικασία αυτόματης θέσπισης του διεθνούς υγειονομικού κανονισμού. Αυτό είναι όσο πιο σοβαρό μπορεί να είναι, όταν πρόκειται για παραβίαση της αρχής της συναίνεσης μετά από ενημέρωση. Αυτή η αρχή δεν υπάρχει μόνο σε ατομικό επίπεδο, αλλά υπάρχει και για τις δημοκρατίες στο σύνολό τους. Υπάρχει υπό τον τίτλο της αυτοδιάθεσης των λαών, η οποία αποτελεί μία από τις ιδρυτικές αρχές των Ηνωμένων Εθνών στον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, άρθρο 1 του 1946.
Τώρα, αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πρέπει όλοι μας να μάθουμε όχι μόνο τι υπάρχει σε αυτά τα έγγραφα, αλλά να ισχυριστούμε και να πούμε ξεκάθαρα ότι ορισμένα από αυτά τα έγγραφα Διεθνείς Κανονισμοί Υγείας και οι αλλαγές που τροποποιούνται και δηλώνονται εκεί θα είναι εντελώς αντίθετες με αυτό που θεωρούμε ότι είναι η συνταγματική μας τάξη, καθώς δεν υπάρχει δικαίωμα δημόσιας πληροφόρησης, καθώς θα υπάρχει λογοκρισία, καθώς δεν θα προστατεύονται τα ανθρώπινα δικαιώματα, καθώς δεν θα υπάρχουν έλεγχοι και ισορροπίες, καθώς στην πραγματικότητα θα είναι ο ΠΟΥ να καθορίζει κάτω από ποιο νομικό καθεστώς θα πρέπει να ζούμε.
Αυτό σημαίνει ότι η εξουσία δεν θα βρίσκεται πλέον στα χέρια του λαού.
Και ως εκ τούτου, αυτές οι διαπραγματεύσεις πρέπει να σταματήσουν αμέσως.
Και είναι θέμα και καθήκον όλων των πολιτών τώρα να ασκήσουν πίεση προς τους δημόσιους αντιπροσώπους τους, τους πολιτικούς αντιπροσώπους, ώστε να διασφαλίσουν ότι οι πολιτικοί, οι πολιτικοί αντιπρόσωποι, καταλαβαίνουν ότι υπερβαίνουν την ψήφο που τους έχει ανατεθεί και μπορούν να χρησιμοποιήσουν.
Τώρα, καθώς αυτό είναι απλώς μια επισκόπηση και καθώς βρισκόμαστε εδώ στην Ευρώπη και εντός της Ευρώπης, αυτοί οι κανόνες έχουν ήδη προωθηθεί σε ανησυχητικό βαθμό. Θεωρούμε σημαντικό να γνωρίζουμε μια πιο λεπτομερή επισκόπηση της κατάστασης εδώ στην Ευρώπη.
Η Dr. Meryl Nass αποκαλύπτει πώς ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας θα μπορούσε να μετατραπεί σε μια de facto παγκόσμια κυβέρνηση από τον Μάιο του τρέχοντος έτους.
Εξηγεί πώς η προτεινόμενη συνθήκη του ΠΟΥ για την πανδημία θα επιτρέψει στον ΠΟΥ "να αναλάβει τη δικαιοδοσία των πάντων στον κόσμο, λέγοντας ότι η κλιματική αλλαγή, τα ζώα, τα φυτά, τα συστήματα νερού [και] τα οικοσυστήματα είναι όλα κεντρικά για την υγεία".
Επιπλέον, θα καταργήσει την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, θα επιβάλει λογοκρισία και ψηφιακά διαβατήρια, θα απαιτήσει από τις κυβερνήσεις να προωθούν μια ενιαία "επίσημη" αφήγηση και θα επιτρέψει στον ΠΟΥ να κηρύσσει "πανδημίες" κατά το δοκούν.
"Βιώνουμε ένα ήπιο πραξικόπημα... με πρόσχημα την ετοιμότητα για πανδημίες και την ατζέντα για τη βιοασφάλεια" :
Οι προτεινόμενες τροποποιήσεις των Διεθνών Κανονισμών Υγείας & της νέας Συνθήκης για την Πανδημία, που και οι δύο έχουν προγραμματιστεί να επικυρωθούν τον Μάιο του 2024, θα δώσουν στον ΠΟΥ πρωτοφανείς εξουσίες πάνω στα έθνη-μέλη του & θα καταργήσουν όλους τους υφιστάμενους περιορισμούς των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, δημιουργώντας μια de facto παγκόσμια κυβέρνηση.
7 ευρωπαϊκές χώρες, καθώς και διεθνείς ομιλητές ενώνουν τις δυνάμεις τους κατά της μη εκλεγμένης γραφειοκρατίας.
Ευρωβουλευτής Cristian Terhes: "Μια πρωτοβουλία πολιτών με την ονομασία "Εμπιστοσύνη και Ελευθερία" δημιουργήθηκε για να αμφισβητήσει τη Συνθήκη για την Πανδημία που προτείνει ο ΠΟΥ"
- Η ακτιβίστρια Fiona Hine από το Ηνωμένο Βασίλειο μιλάει στην έναρξη της πρωτοβουλίας Trust and Freedom στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στις Βρυξέλλες :
"Όλες οι τυραννίες κυβερνούν με απάτη και βία. Αλλά μόλις η απάτη αποκαλυφθεί, πρέπει να βασίζονται αποκλειστικά στη βία. Αυτή η αρπαγή εξουσίας, αν δεν αντισταθούμε, θα είναι αυτή η δύναμη. Και αυτή η δύναμη θα είναι η νέα μας κανονικότητα".
"Καλώ τους πολίτες του κόσμου να ενωθούν. Έχετε μια επιλογή".
"Έχετε φωνή. Γι' αυτό χρησιμοποιήστε την."
🔗 Επισκεφθείτε την ιστοσελίδα της πρωτοβουλίας👉🏻 Εμπιστοσύνη και Ελευθερία
🔗 Παρακολουθήστε τη νέα επανάληψη της εκδήλωσης σε πλήρη HD 👇🏻
🔗https://rumble.com/v2zlkak-trust-and-freedom-challenging-the-pandemic-treaty-high-quality-version-orac.html
Όσο γι αυτούς που δεν συντάσσονται με το μυθοπλαστικό αφήγημα της εγκληματικής συμμορίας Π.Ο.Υ & Ο.Η.Ε. :
🇵🇱 Πρώην πρωθυπουργός της Πολωνίας: "Για πρώτη φορά από τις σκοτεινές ημέρες της ολοκληρωτικής διακυβέρνησης, έχουμε πολιτικούς κρατούμενους στην Πολωνία".🤬
🇬🇧 Ην. Βασίλειο - Dailymail : Τα θύματα των εμβολίων λογοκρίνονται... 🤬
Κάθε έθνος που υπογράφει τη συνθήκη του Π.Ο.Υ., θα υπογράψει ουσιαστικά την εγκατάλειψη της εθνικής του κυριαρχίας.