ΤΙΜΟΛΟΓΙΑ Δ.Ε.Η.-ΧΕΙΡΟΠΕΔΕΣ!

Η χρέωση των Υπηρεσιών Κοινής Ωφέλειας στα τιμολόγια της ΔΕΗ φέρεται να έχει επιβληθεί με τη διάταξη της παραγράφου 4 του άρθρου 29 του Ν 2773/1999.

Με την υπ’ αριθμ Δ5/ΗΛ/Β/Φ1Β/2467/23859 Απόφαση του Υπουργού Ανάπτυξης (ΦΕΚ Β 2353/11.12.2007) καθορίστηκε η «Μεθοδολογία υπολογισμού του ανταλλάγματος για την παροχή Υπηρεσιών Κοινής Ωφέλειας (ΥΚΩ)».

Η Απόφαση αυτή τροποποιήθηκε με την υπ’ αριθμ. Δ5/ΗΛ/Β/Φ.1.Β/3018/οικ.7504 (ΦΕΚ Β 664/9.4.2009) με την οποία αποφασίστηκε η «Τροποποίηση της μεθοδολογίας υπολογισμού του ετήσιου ανταλλάγματος για κάλυψη δαπανών παροχής υπηρεσιών κοινής ωφέλειας».

Στη συνέχεια, εκδόθηκε η με αριθμ. Δ5/ΗΛ/Β/Φ1.13/2037/οικ.9691 (ΦΕΚ Β 932/18.05.2009) η οποία όρισε εκ νέου την «Μεθοδολογία επιμερισμού του Ετήσιου Ανταλλάγματος για κάλυψη δαπανών παροχής Υπηρεσιών Κοινής Ωφέλειας» η οποία, όμως, ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ με το άρθρο 3 παρ.2 της ΥΑ Δ5-ΗΛ/Β/Φ.1.17/1614/οικ.27217/2010 (ΦΕΚ Β 1960 20.12.2010) από τις 20/12/2010.

Με την υπ’ αριθμ. Δ5/ΗΛ/Β/Φ1.15/1416/οικ.13797 (ΦΕΚ Β 1321 3.7.2009) έγινε ο«Καθορισμός συντελεστών επιμερισμού του ετήσιου ανταλλάγματος για κάλυψη δαπανών παροχής Υπηρεσιών Κοινής Ωφέλειας (ΥΚΩ) και χρεώσεις ανά κατηγορία Πελατών».

Με την υπ’ αριθμ. Δ5/ΗΛ/Β/Φ1.15/1415/οικ.13796 (ΦΕΚ Β 1321 3.7.2009) αποφασίστηκε η «Έγκριση Ετήσιου Ανταλλάγματος για την Κάλυψη των Δαπανών Παροχής Υπηρεσιών Κοινής Ωφέλειας για το έτος 2008».

Με την υπ’ αριθμ. Δ5/ΗΛ/Β/Φ.1.16/11/οικ. 2829 (ΦΕΚ Β 189/25.2.2010) καθορίστηκαν «Συντελεστές επιμερισμού του Ετήσιου Ανταλλάγματος για κάλυψη δαπανών παροχής Υπηρεσιών Κοινής Ωφέλειας (ΥΚΩ) και χρεώσεις ανά κατηγορία Πελατών για το έτος 2010».

Και με την υπ’ αριθμ. Δ5/ΗΛ/Β/Φ.1.16/27/οικ. 2528 (ΦΕΚ Β 189/25.2.2010) έγινε ο«Υπολογισμός του Ετήσιου Ανταλλάγματος για την κάλυψη των δαπανών παροχής Υπηρεσιών Κοινής Ωφέλειας για το έτος 2009.»

Με απόφαση της ΡΑΕ υπ' αριθμ 772/2010 (ΦΕΚ Β 527 26.4.2010) αποφασίστηκε«Αναπροσαρμογή του ορίου ετήσιας επιβάρυνσης των Πελατών ηλεκτρικής ενέργειας για την κάλυψη δαπανών παροχής Υπηρεσιών Κοινής Ωφέλειας (ΥΚΩ) το έτος 2009, σύμφωνα με την παρ. 4 του άρθρου 29 του ν. 2773/1999».

Με την υπ’ αριθμ. Δ5-ΗΛ/Β/Φ.1.17/1614/οικ.27217 (ΦΕΚ Β 1960 20.12.2010) ορίστηκε η «Μεθοδολογία Επιμερισμού του Ετήσιου Ανταλλάγματος για κάλυψη Δαπανών Παροχής Υπηρεσιών Κοινής Ωφέλειας (ΥΚΩ)».

Και με την υπ’ αριθμ. Δ5-ΗΛ/Β/Φ.1.17/2123/28571 (ΦΕΚ Β 2095/31.12.2010) καθορίστηκαν «Συντελεστές επιμερισμού του Ετήσιου Ανταλλάγματος για κάλυψη δαπανών παροχής Υπηρεσιών Κοινής Ωφέλειας (ΥΚΩ) και χρεώσεις ανά κατηγορία Πελατών για το έτος 2011».

Με την υπ' αριθμ. Δ5-ΗΛ/Β/Φ.1.17/2124/οικ.28532 (ΦΕΚ Β 2045/30.12.2010) γινόταν ο «Υπολογισμός του Ετήσιου Ανταλλάγματος για την Κάλυψη των Δαπανών Παροχής Υπηρεσιών Κοινής Ωφέλειας για το έτος 2010».

Και εν τέλει, με την Απόφαση ΡΑΕ υπ' αριθμ. 372/2011 (ΦΕΚ Β΄ 623/19.04.2011) έγινε «Αναπροσαρμογή του ορίου ετήσιας επιβάρυνσης των Πελατών ηλεκτρικής ενέργειας για την κάλυψη δαπανών παροχής Υπηρεσιών Κοινής Ωφέλειας (ΥΚΩ) το έτος 2011, σύμφωνα με την παρ. 4 του άρθρου 29 του ν. 2773/1999».

Όλες οι παραπάνω Υπουργικές Αποφάσεις, καθώς και οι αποφάσεις της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας λαμβάνουν υπόψη τους την νομιμοποιητική και εξουσιοδοτική διάταξη του άρθρου 29 του Ν 2773/1999.

Όμως, το άρθρο 29 ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ, πλην της παραγράφου 6, η οποία είχε προστεθεί με το άρθρο 7 παρ.3 Ν. 3899/2010 (ΦΕΚ Α 212/17.12.2010) διατηρήθηκε σε ισχύ αντικαθιστάμενη, όπως παρατίθεται πιο κάτω, δυνάμει της περίπτωσης γ' της παρ. 3 του άρθρου 195 του Ν. 4001/2011, όπως αυτή αντικαταστάθηκε από τότε που ίσχυσε με το άρθρο 32 παρ.1 Ν.4038/2012 (ΦΕΚ Α 14/2.2.2012) και η οποία προβλέπει επί λέξει:

«3. Από τη δημοσίευση του παρόντος νόμου καταργούνται οι ακόλουθες διατάξεις όπως ισχύουν:
(α) Τα άρθρα 9,11,17,19, 20, 21, 22, 22α, 23 και 23α του ν. 2773/1999.
(β) Οι παράγραφοι 1, 2, 5 και 6 του άρθρου 24 του ν. 2773/1999.
(γ) Τα άρθρα 25, 26, 27, 28, 30, 31, 32, 33 του ν. 2773/1999 καταργούνται. Επίσης καταργείται το άρθρο 29 αυτού πλην της παραγράφου 6, η οποία εξακολουθεί να ισχύει αντικαθιστάμενη ως ακολούθως:
«Τα τιμολόγια προμήθειας της ΔΕΗ Α.Ε. για τη χαμηλή τάση μέχρι την 30.6.2013 εγκρίνονται, μετά από γνώμη της ΡΑΕ, με αποφάσεις του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, οι οποίες δύνανται να έχουν αναδρομική ισχύ.»


Επίσης, στο άρθρο 28 του Ν 3426/2005 (το οποίο, όμως, επίσης καταργήθηκε με το άρθρο 195 του Ν 4001/2011) προβλέπεται ότι:

«Άρθρο 28
Παροχή υπηρεσιών κοινής ωφέλειας

1. Με απόφαση του Υπουργού Ανάπτυξης, η οποία εκδίδεται εντός προθεσμίας έξι (6) μηνών από τη δημοσίευση του νόμου αυτού, δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και κοινοποιείται στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, καθορίζονται οι υπηρεσίες κοινής ωφέλειας και οι κάτοχοι άδειας που χορηγείται κατά τις διατάξεις του ν 2773/1999, οι οποίοι υποχρεούνται να παρέχουν τις υπηρεσίες αυτές.

2. Με απόφαση του Υπουργού Ανάπτυξης που εκδίδεται μετά από γνώμη της Ρ.Α.Ε., δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και κοινοποιείται στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, εντός προθεσμίας τριών (3) μηνών από την έκδοση της απόφασης που προβλέπεται στην παράγραφο 1, καθορίζεται η μεθοδολογία υπολογισμού του ανταλλάγματος που οφείλεται για την εκπλήρωση υποχρεώσεων των
κατόχων άδειας που παρέχουν υπηρεσίες κοινής ωφέλειας. Το ύψος του εκάστοτε οφειλόμενου ανταλλάγματος για την Παροχή υπηρεσιών κοινής ωφέλειας εγκρίνεται, κάθε έτος, μετά από σύμφωνη γνώμη της Ρ.Α.Ε., με απόφαση του Υπουργού Ανάπτυξης, η οποία δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Το ανωτέρω αντάλλαγμα καταβάλλεται εφόσον τηρούνται όσα ορίζονται στην παράγραφο 4.

3. Ο Διαχειριστής του Συστήματος τηρεί ειδικό λογαριασμό για τις υπηρεσίες κοινής ωφέλειας. Στο λογαριασμό αυτόν χρεώνονται τα ανταλλάγματα που παρέχονται στους υπόχρεους παροχής υπηρεσιών κοινής ωφελείας και πιστώνονται τα έσοδα από χρεώσεις που επιβάλλονται στους κατόχους άδειας προμήθειας ηλεκτρικής ενέργειας. Οι κάτοχοι άδειας προμήθειας ηλεκτρικής ενέργειας δικαιούνται να ανακτούν το κόστος των χρεώσεων αυτών από τους πελάτες τους, σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία και την απόφαση που εκδίδεται κατ` εξουσιοδότηση της παραγράφου 4 του άρθρου 29 του ν. 2773/1999, όπως ισχύει.

4. Οι επιχειρήσεις ηλεκτρικής ενέργειας οφείλουν να τηρούν χωριστούς λογαριασμούς στους οποίους απεικονίζονται τουλάχιστον οι οικονομικές αντισταθμίσεις που παρέχονται στις επιχειρήσεις αυτές για την εκπλήρωση υποχρεώσεων παροχής υπηρεσιών κοινής ωφέλειας, καθώς και οι χρεώσεις που επιβάλλουν στους πελάτες τους σχετικά με τις υποχρεώσεις παροχής υπηρεσιών κοινής ωφέλειας. Η ΡΑΕ. είναι αρμόδια για τον έλεγχο της τήρησης των διατάξεων της παραγράφου αυτής.

5. Κατά τα λοιπά εξακολουθούν να ισχύουν οι διατάξεις της παραγράφου 4 του άρθρου 29 του ν 2773/1999 όπως αυτή τροποποιήθηκε με τις διατάξεις της παραγράφου 19 του άρθρου 23 του Ν 3175/2003 (ΦΕΚ 207 Α).»


Στο άρθρο 13 Ν. 3855/2010 (ΦΕΚ Α 95/23.6.2010) ορίζεται ότι:
«Κατά την έγκριση των τιμολογίων πρόσβασης στα δίκτυα μεταφοράς και διανομής ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου σύμφωνα με τη διαδικασία που καθορίζεται στο Ν. 2773/1999 (ΦΕΚ 286 Α`) και στο Ν. 3428/2005 (ΦΕΚ 313 Α`) αντιστοίχως, καταργούνται τα στοιχεία των τιμολογίων αυτών που προκαλούν άσκοπη αύξηση της διακινούμενης ενέργειας. Δύναται να επιβάλλονται στους κατόχους αδειών του ν. 2773/1999 και στις επιχειρήσεις φυσικού αερίου του ν. 3428/2005 αντιστοίχως, υποχρεώσεις παροχής υπηρεσιών κοινής ωφέλειας, που αφορούν στην ενεργειακή αποδοτικότητα, κατά τη διαδικασία του άρθρου 28 του ν. 3426/2005 (ΦΕΚ 309 Α`) και του άρθρου 34 του ν. 3428/2005. Κατ` εξαίρεση των αναφερομένων στην προηγούμενη παράγραφο, διατηρούνται τα στοιχεία των τιμολογίων που εξυπηρετούν κοινωνικό σκοπό, εφόσον οι δυσμενείς επιπτώσεις στα δίκτυα μεταφοράς και διανομής λόγω των στοιχείων αυτών είναι οι ελάχιστες δυνατές και δεν είναι δυσανάλογες προς τον κοινωνικό σκοπό».

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ:

Η διάταξη με την οποία νομιμοποιήθηκε και επιβλήθηκε η χρέωση των Υπηρεσιών Κοινής Ωφέλειας (παράγραφος 4 του άρθρου 29 Ν 2773/1999) καταργήθηκε από την δημοσίευση του Ν. 4001/2011 (ΦΕΚ Α 179/22.8.2011).

Οι Υπηρεσίες Κοινής Ωφέλειας θεσπίστηκαν εκ νέου στο άρθρο 28 του Ν 3426/2005. Ωστόσο και η διάταξη αυτή καταργήθηκε με το άρθρο 195 του Ν 4001/2011.

Με το άρθρο 13 του Ν. 3855/2010 ορίζεται ότι «δύνανται να επιβάλλονται χρεώσεις υπηρεσιών κοινής ωφέλειας», πλην όμως τέτοιες χρεώσεις δεν προβλέπονται, πλέον, από καμία διάταξη νόμου, καθώς φέρονται να καταργήθηκαν από τις 22-8-2011, ημερομηνία κατά την οποία δημοσιεύτηκε ο Ν 4001/2011, αφού στην παράγραφο 5 του άρθρου 195 ορίζεται ρητά ότι: «5. Από την έναρξη ισχύος του νόμου αυτού καταργείται κάθε άλλη γενική ή ειδική διάταξη που είναι αντίθετη με το περιεχόμενο των διατάξεων του νόμου αυτού ή αναφέρεται σε θέμα που ρυθμίζεται από αυτόν».

Αντιστοίχως, με την ίδια διάταξη του άρθρου 13 Ν. 3855/2010 (ΦΕΚ Α 95/23.6.2010) φέρονται να έχουν ήδη καταργηθεί αυτά τα στοιχεία των τιμολογίων που προκαλούν άσκοπη αύξηση της διακινούμενης ενέργειας. Εξάλλου, ο εν λόγω Νόμος δεν αναφέρεται στις παραπάνω Υπουργικές Αποφάσεις και τις Αποφάσεις τις ΡΑΕ, ως νομιμοποιητική και εξουσιοδοτική διάταξη, για την επιβολή χρέωσης των Υπηρεσιών Κοινής Ωφέλειας.


Άποψή μου είναι, ότι η εν λόγω χρέωση δεν επιβάλλεται, πια, από καμιά διάταξη νόμου. Είναι, δε, αντίθετη στην απαγόρευση άσκοπης αύξησης του κόστους της διακινούμενης ενέργειας. Αλλά ακόμα κι αν θεωρήσουμε, ότι, επίσης, η διάταξη του άρθρου 13 του Ν. 3855/2010 καταργήθηκε από την διάταξη του άρθρου 195 του Ν. 4001/2011, τότε η διατήρηση της εν λόγω χρέωσης στα τιμολόγια της ΔΕΗ, είτε είναι αθέμιτο «δωράκι» προς τη ΔΕΗ, που διευρύνει τα περιθώρια κέρδους της επιχείρησης (αλλά παρόλα ταύτα δεν νομιμοποιείται, καθόσον το ρεύμα είναι κοινωνικό αγαθό, η ΔΕΗ είναι καθολικός πάροχος και δεν νοείται κρυφή χρέωση για παροχή απολύτως ορισμένη και μετρήσιμη, σύμφωνα με την οδηγία 2009/72/ΕΚ της 13-7-2009), είτε καθιστά τη ΔΕΗ πλουσιότερη άνευ νομίμου αιτίας (αδικαιολόγητος πλουτισμός) και πέραν αυτού, αναγκάζει τον καταναλωτή (κατά την έννοια του Ν. 2251/1994), να προβεί σε περιουσιακή διάθεση, έναντι της ψευδώς παρισταμένης, ως δήθεν νόμιμης υποχρέωσής του, να καταβάλλει τα χρήματα που του ζητά η Επιχείρηση, για την κάλυψη των «Υπηρεσιών Κοινής Ωφέλειας», οπότε συνιστά και ποινικά κολάσιμη αδικοπραξία.

Συνεπώς, η εν λόγω χρέωση όχι μόνο έχει καταργηθεί, αλλά σε κάθε περίπτωση έπαψε να είναι νόμιμη και ήδη στοιχειοθετείται και έχει πληρωθεί η αντικειμενική και υποκειμενική υπόσταση του εγκλήματος της απάτης, από την πλευρά της ΔΕΗ ΑΕ, για την οποία θεωρώ απαραίτητη την επέμβαση Εισαγγελέα.

Γράφει ο Μάριος Μαρινάκος στο De iure

ΠΗΓΗ