Την Μέρκελ πλέον την φωνάζουν Δωροθέα στο Αλχημιστικό Ευρωπαϊκό Εργαστήριο…

Οσο υπάρχουν κορο'ι'δα...

Παρακαλώ, μην πάρετε στα αστεία αυτό το «χιουμοριστικό» σημείωμα, καθώς κάθε σχεδόν λέξη του θα μπορούσε να αντιστοιχεί σε κάμποσες σελίδες πυκνο-αρθρωμένης αφήγησης, για το μέλλον στην Ευρώπη και το μέλλον της Ευρώπης, μετά την θριαμβευτική επανεκλογή στο ανώτατο πολιτικό αξίωμα της Γερμανίας της Angela Dorothea Merkel.

Θα επιδιώξω, λοιπόν, σύντομα και χρησιμοποιώντας την σημειολογία της καθημερινότητας να περιγράψω το σύγχρονο ευρωπαϊκό δράμα , που είναι και το προσωπικό μου δράμα και τραύμα, το οποίο πλέον έχει λάβει τη μορφή «οικογενειακής κατάρας» ανθρώπων δεμένων από το ένα πόδι με την Γερμανία, ενώ από το άλλο με τις ΗΠΑ. Τον μυθολογικό Προκρούστη τον θυμάστε; Ε, στα χέρια αυτού έχει πέσει πλέον το ταλαιπωρημένο κορμί των ταξιδιωτών στον ευρωπαϊκό χώρο του παρόντος χρόνου. Αυτός ο σαδιστής είναι ο ίδιος που τραβώντας μια από εδώ, μια από εκεί την Ελλάδα δεν θα της αφήσει κόκαλο για κόκαλο άσπαστο, τελικά.

Στον διαμελισμό στο τέλος θα καταλήξουμε, εάν δεν καταλάβουμε και χειριστούμε σε εθνικό-πολιτικό επίπεδο ευφυώς τα παρακάτω:

Ο Konrad Adenauer, κέρδισε του Γερμανούς και θριάμβευσε εκλογικά με το συντηρητικό σύνθημα «όχι πειράματα». Μια φυσικοχημικός δύσκολα θα το έλεγε αυτό γενικώς!
Προτιμά τα ασφαλή πειράματα σε τρίτους, για να αποφύγει την ανάγκη διεξαγωγής εσωτερικού πειράματος αναδιάρθρωσης του κοινωνικού και αναπτυξιακού μοντέλου της ίδιας της Γερμανίας, πράγμα που ασφαλώς θα σήμαινε αναδιάρθρωση του πλεονάσματός της με σοβαρή διαταραχή στην παραγωγή, στην χρηματαγορά και στις εργασιακές σχέσεις, εκεί. Πειράματα, λοιπόν, διεξάγουμε αποκλειστικά σε άλλους που τα θέλει και τα σηκώνει ο απαυτός τους, σαν την Ελλάδα, αφού όμως διασφαλιστεί ο αλχημιστής, φυσικοχημικός πειραματιστής!

Έ, η Άνγκελα διασφάλισε τα προηγούμενα χρόνια σε σημαντικό βαθμό την Γερμανία από τους κινδύνους του ελληνικού, «καινοτόμου» πειράματος «σοκ και δέος», που αφορά σε μια τραγική, βαθιά αντικοινωνική μακρόχρονη εσωτερική υποτίμηση, την δραματικότερη σε καιρό ειρήνης (και όχι πολέμου, όπως μοιάζει να μην καταλαβαίνετε όσοι μου γράφετε: άλλο οικονομία και άλλο δημοκρατία). Τώρα πια η αγαπημένη των Γερμανών συντηρητικών Άνγκελα ακούει στο όνομα Δωροθέα εντός του Αλχημιστικού Ευρωπαϊκού Εργαστηρίου, που για πολιτική ένωση δεν το πάει, ενώ την οικονομική δεν την μπορεί, δίχως έκρηξη στην περιφέρεια!

«Τους σκοτώνεις με αργό θάνατο και με φέρνεις σε πολύ δύσκολη θέση, έτσι, Δωροθέα μου», φωνάζει ο άνδρας που ως άλλος Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι, ξεκίνησε από το Βερολίνο για να κατακτήσει την καρδιά των ΗΠΑ, η οποία εδώ και μια δεκαπενταετία λειτουργεί με ευρωπαϊκό βηματοδότη! «Δημήτρη, πάρε τώρα την κοινωνική θεωρία για τον ευρωπαϊσμό και μετάφερέ την στις ΗΠΑ», είναι σαν να ακούω να λέει ο Μπαράκ Ομπάμα, ο πειραματιστής που έμπλεξε εμμέσως σε ένα πείραμα στην Ελλάδα, κρατώντας επιτηδείως αποστάσεις, που πλέον στρέφονται καί εναντίον του. Λάθος ήταν η απόσταση, έγκλημα η σκοπιμότητα για την αγωνιώδη ικανοποίηση του χρηματοπιστωτικού λόμπυ και τραγωδία η στρατηγική της διοίκησης των ΗΠΑ σε ό, τι αφορά στην ευρωπαϊκή κρίση, που δεν μοιάζει να μπορεί πλέον, μετά τον εκλογικό θρίαμβο της Δωροθέας Άνγκελα, να μπορεί να αντιμετωπισθεί πολιτικά.

Σεβαστά μου Jürgen Habermas η Δωροθέα δεν ομιλεί την γλώσσα σου και ο Μαράκ, ο «μαύρος Τζακ», την ομιλεί μεν, αλλά με χρηματιστηριακή μάλλον προφορά, κάνοντας μάλιστα κοινωνικοπολιτικά σαρδάμ τις κρίσιμες στιγμές. Τώρα μάλλον έρχονται οι σοβαρές παρεξηγήσεις μεταξύ Μέρκελ- Ομπάμα ως προς την εξέλιξη του ελληνικού πειράματος, καθοριστικού σε κάθε περίπτωση για το μέλλον των ευρωπαϊκών πολιτικών και των αμερικανογερμανικών σχέσεων. Η πολιτική κρίση του νεοφιλελευθερισμού, έρχεται τώρα να υπονομεύσει την προοπτική του νεοκευνσιανισμού τόσο στην Ευρώπη όσο και στις ΗΠΑ, την ίδια ώρα που ο «γερμανικός νεοκευνσιανισμός» αμύνεται αντανακλώντας και διαχέοντας την κρίση στην περιφέρεια.

«Έχεις χρέος Δωροθέα, που επικυριαρχικά συμμετείχες / συμμετέχεις στο ελληνικό πείραμα - για να αποφύγεις το πείραμα στην Γερμανία μετά το χρηματοπιστωτικό ντόμινο της φούσκας που έσκασε πρώτα στις ΗΠΑ, ήδη από το τέλος του 2007 – να απορροφήσεις το μεγαλύτερο μέρος του αρνητικού χρηματοπιστωτικού Spillover effect από το σκάσιμο της φούσκας, χαλαρώνοντας την πίεση προς την Ελλάδα και χρηματοδοτώντας εμμέσως τουλάχιστον το διαρθρωτικό της έλλειμμα, έτσι κάνουμε και εμείς σε κάτι προβληματικές πολιτείες μας, που οι άτιμες επιμένουν παρόλα αυτά να εκλέγουν ρεπουμπλικάνους», είναι σαν να μουρμουρίζει ο Πρόεδρος των ΗΠΑ.

«Εμένα τώρα με λένε Δωροθέα και είμαι το δώρο του θεού-Ευρώ στην Ευρώπη και διεθνώς και σε παρακαλώ Μπαράκ μου μην με ανακατεύεις άλλο με πειράματα. Το πείραμα στην Ελλάδα επέτυχε, ως πείραμα. Τώρα αν απέτυχε ως κοινωνικοπολιτικό και οικονομικό αποτέλεσμα δεν φταίω εγώ! Εγώ από φυσικοχημικής πλευρές το κρίνω άκρως επιτυχημένο για την Γερμανική στρατηγική, που, αχάριστε, μια χαρά υπηρέτησε τους κοινούς μας ηγεμονικούς και διεθνο-οικονομικούς μας στόχους. Δεν θέλω να ακούω, λοιπόν, αχαριστίες και «τσιπρίσματα», είμαι η Δωροθέα, η θεά του νέου γερμανικού κάστρου σταθερότητας και ασφάλειες» … που σε λίγο Κυρία μου θα παραπονιέται πάλι για «απομόνωση», «περικύκλωση» και τα τοιαύτα, όπως πριν από τον Πρώτο και Δεύτερο Παγκόσμιο!

Η συνυπευθυνότητα που αρνείσαι πεισματικά Κυρία Δωροθέα μου για την αντιμετώπιση της κρίσης στην ευρωζώνη δεν ενθαρρύνει τις υπερβολικές δαπάνες όπως λες, αλλά τον άτιμο τον ευρωπαϊσμό, με την έννοια της πολιτικής, δημοκρατικής ένωσης. Αυτό ενθαρρύνει, που δεν ενθαρρύνεις εσύ και οι ξετσίπωτοι ευρωλάγνοι στην Ελλάδα που το παίζουν βεριτάμπλ ευρωπαϊστές. Αλλά ας μην παίρνουμε …θάρρος! Ας βουλιάξει η περιφέρεια στην ύφεση και ας καταστραφεί εντελώς η Ελλάδα ως κράτος ευημερίας και ως δημοκρατία από την εσωτερική υποτίμηση. Πόλεμο έχουμε, αλλά θα μας πει κάποιος Γερμανός νεοκευνσιανιστής ποιοι είναι οι παράγοντες του πολέμου, ποια τα όπλα τους, ποια τα μέτωπα και ποια τα θύματα αυτού του ελεεινού πολέμου, που παριστάνει την ειρήνη και την σταθερότητα στην Ευρώπη;

Ποιος θέλεις να μιλήσει επ’ αυτού ο Σαμαράς, ή οι νεοφιλελεύθεροι αντάρτες στην Ελλάδα που οι φουκαράδες νομίζουν πως εξολοθρεύοντας το κράτος, καταπίνοντας την δημόσια περιουσία και εξευτελίζοντας τους δημοσίους υπαλλήλους, θα ευδοκιμήσουν οι ίδιοι; Ο Ανδριανόπουλος δείχνει μάλλον να καταλαβαίνει την παγίδα, την αισθάνθηκε ακόμη και η κ. Μπακογιάννη, αλλά ο κ. Σαμαράς… είπαμε, δυστυχώς έχασε την περιφερειακή του όραση, την στιγμή κατά την οποία οι κομματικοί φορείς των μνημονίων και οι διαπλεκόμενοι προπαγανδιστές τους μοιάζει σήμερα να χάνουν τ’ αβγά και τα καλάθια! Η Δωροθέα, μετά την καθυστέρηση της αναπόφευκτης αναδιοργάνωσης χρεών που συνδυάστηκε με την τραγική για την Ελλάδα καθυστέρηση ανακεφαλαιοποίησης του τραπεζικού συστήματος, τώρα αποκλείει ουσιαστικά την παραμονή της Ελλάδας στο Ευρώ: την πλήρη και ισότιμη παραμονή της για την ακρίβεια. Αυτό σημαίνει «αποκλείω την συμμετοχή του δημόσιου (επίσημου) τομέα, στην παραγραφή του ελληνικού χρέους».

Η Ελλάδα πλέον βλέπει την εξώπορτα της Ευρωζώνης και το διπλό νομισματικό έρχεται στο κατώφλι μας, ως αναπόφευκτη λύση διατήρησης μιας κάποιας κοινωνικής ειρήνης και προοπτικής ανάπτυξης, εις βάρος των εργαζομένων και της ευρύτερης κοινωνίας, ασφαλώς, στην χώρα μας. Μάλιστα, εκεί θα καταλήξει η χυδαιότητα: «πάση θυσία στο Ευρώ»! Ο θρίαμβος της Δωροθέας πάνω στις ζημιές του Αλχημιστικού Ευρωπαϊκού Εργαστήριου θα οδηγήσει σε μια βαθύτερη κρίση την ΕΕ, που θα εξελίσσεται σταδιακά με παρατάσεις στην διάρκεια των δημόσιων δανείων, μειώσεις στα επιτόκια και εξαιρετικά για την Ελλάδα δυνατότητα εφαρμογής διπλού νομισματικού, ώστε να υπάρξει πιθανότητα χρηματοδότησης από την αγορά, σχετικά σύντομα και ρευστότητα στην εσωτερική αγορά.

Όσοι δεν καταλαβαίνετε τις επιπτώσεις στην δημοκρατία εκτός από την ευημερία αυτής της στρατηγικής, είναι βέβαιον πως δεν θα μπορέσετε να καταλάβετε την καταστροφή που θα υποστεί το κεφάλαιό σας και η περιουσία σας στην Ελλάδα από την εκλογική πλέον απόρριψη στην Γερμανία της πιθανότητας να χρησιμοποιήσει η ηγέτιδα αυτή Δύναμη τα δημοσιονομικά της περιθώρια για να ισορροπήσει την λιτότητα στον Νότο και να σταματήσει η εσωτερική υποτίμηση στην Ελλάδα, αντί να προστεθεί σε αυτήν καί συγκαλυμμένη υποτίμηση μέσω ενός διπλού νομισματικού. Το γεγονός πως στην καρδιά της Ευρώπης υπερισχύουν οι συντηρητικές δυνάμεις, με θριαμβευτικά μάλιστα κυρίαρχη την Δωροθέα, τη στιγμή κατά την οποία η ευρωπαϊκή οικονομία και τα ιδιαίτερα κοινωνικά μοντέλα είχαν ανάγκη μια καθαρά κεϊνσιανιστική αναδιοργάνωση, αποτελεί ένα μείζον ατύχημα, που αφορά άμεσα και όχι απλώς έμμεσα και την διοίκηση Ομπάμα.

Ο τελευταίος μάλλον θα αναγκαστεί να μπει σε νέες ευρωπαϊκές προπέτειες, συμμετέχοντας άμεσα στην ενδο-ευρωπαϊκή διένεξη, με σημαντικό κόστος για τον ίδιον. Η ειρήνη και η δημοκρατία στην Ευρώπη, δυστυχώς, είναι ένα ζήτημα που δεν απασχολεί σήμερα τους κοντόφθαλμους Γερμανούς συντηρητικούς. Θα τους απασχολήσει ξαφνικά αύριο, όταν η ΕΕ θα βρίσκεται υπό διάλυση με τον φασισμό να διεκδικεί πάλι ισχύ στις ευρωπαϊκές πολιτικές.


ΠΗΓΗ

ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ/ΦΩΤΟ:Α.Τ.