Αν...(Ποίηση: Χάρης Καφετζόπουλος)

Αν...
Αν ήμουν προδότης της Πατρίδας μου θα ήμουν ακόμα στο πασοκ…
Αν ήμουν προδότης της Πατρίδας μου και δεν θα ήθελα να με ξέρουν μένοντας στο πασοκ και θα έφευγα... και θα πήγαινα στο συριζα…
Αν ήμουν στο συριζα και ερχόντουσαν οι προδότες του πασοκ θα καθόμουν στα αυγά μου γιατί που θα ξαναβρώ την ευκαιρία να γίνω υπουργός…
Αν ήμουν στο συριζα και δεν ήθελα να καρφωθώ που θα ερχόντουσαν οι προδότες του πασοκ, θα πήγαινα στους ανεξάρτητους Έλληνες και θα έμενα εκεί μέχρι να συνεργαστώ με το συριζα και έτσι… να γίνω δια του «στρίβειν» υπουργός…
Αν ήμουν στους ανεξάρτητους έλληνες και ερχόντουσαν οι φυγάδες του συριζα θα έφευγα και θα πήγαινα στους οικολόγους πράσινους γιατί έτσι που θα γινόμασταν στους ανεξάρτητους θα έχανε η μάνα το παιδί και γω το υπουργείο…
Αν ήμουν στους οικολόγους πράσινους και ερχόντουσαν οι διαφωνούντες των ανεξαρτήτων ελλήνων θα έμενα εκεί… (που θα ξανάβρισκα τόσο κόσμο στο κόμμα των οικολόγων... μόνο ο αντώνης καφετζόπουλος έμεινε…)
Αν ήμουν κολημμένος με τη μπάλα θα πήγαινα στον Ολυμπιακό γιατί με τον Παναθηναϊκό που έχω μπλέξει πρωτάθλημα δε βλέπω που να δω τον αλαφούζο τραβεστί…
Αν ήμουν νεοδημοκράτης θα πήγαινα στον ψυχαναλυτή μου… αν είχα λεφτά… αλλά δεν έχω και μάλλον θα παρέμενα νεοδημοκράτης και ψυχανώμαλος… και θα ζητούσα θαλπωρή στη αγκαλιά της εύας καϊλη...
Αν ήμουν δημαρ θα πήγαινα στη νέα δημοκρατία γιατί δε γουστάρω να με λένε αριστερό…
Αν ήμουν αριστερός και ήμουν στη δημαρ θα αγόραζα ένα ξεσκούφωτο Ferrari σαν τον ψαριανό και μετά θα έβγαινα ραντεβού με τη ρεπούση μήπως πηδήξω… (γιατί καλή η μαλακία αλλά είδατε που κατάντησε τον γρηγόρη…)

Αν έβγαινα ραντεβού με τη ρεπουση και δεν πηδούσα τότε θα πήγαινα στο κόμμα του βαλιανάτου που εκεί θα πηδούσα σίγουρα αφού έχει μαζέψει όλες τις αδερφές… (όχι… ο τζήμερος δυστυχώς έφυγε…)
Αν ήμουν κομμουνιστής θα πήγαινα στο κκε… και εκεί θα έμενα μέχρι να πέσει ο υπαρκτός σοσιαλισμός… τι;… έπεσε;…. καλέ πότε;… α στο διάλο…
Αν ήμουν κομουνιστής και έπεφτε ο υπαρκτός σοσιαλισμός θα έκανα ότι όλοι οι πραγματικοί κομουνιστές… θα έμενα πιστός στο παρελθόν μου… και θα πήγαινα στη δημαρ… που είναι κι αριστεροί…
Αν πήγαινα στη δημαρ και ήμουν ακόμα κομουνιστής θα έκανα παρέα μόνο με αριστερούς όπως ο ψαριανός και η ρεπούση αρκεί αν είχαν Ferrari…
Αν ήμουν γεροδεμένος, ποινικοφυγάς, με υψηλό δείκτη νοημοσύνης, διαβασμένος, και επιπέδου θα πήγαινα στη χρυσή αυγή…
Αν πήγαινα στη χρυσή αυγή θα έπαιρνα μαζί μου τον δένδια τα ματ και τον νότη σφακιανάκη μαζί με τον πέτρο γαϊτάνο για ξεκάρφωμα και θα έφτιαχνα μια rock μπάντα που θα την ονόμαζα "gold dicks chili pepper" και θα έκανα συναυλίες σε γερμανούς αξιωματούχους…
Αν ήμουν γερμανός αξιωματούχος θα έτριβα τα χέρια μου… βλέποντας συγκεντρωμένους τόσους μαλάκες σε τόσο μικρή χώρα…
Αν ήμουν μάγκας θα είχα καβατζάρει ένα σκασμό λεφτά και θα με έλεγαν λαλιώτη… και σοσιαλιστή…
Αν ήμουν ηλίθιος θα είχα φάει μερικά εκατομμυριάκια, θα ήμουν τώρα φυλακή και θα με ‘λεγαν ακη…
Αν ήμουν πουτανίτσα θα ήμουν τώρα στας Ευρώπας και θα με ‘λεγαν δαμανάκη…
τέλος …
Αν ήμουν ότι και οι πρόγονοι μου τώρα θα ήμουν ανεξάρτητος, με εθνικό νόμισμα, και περήφανος!
Όμως δυστυχώς για μένα είμαι ένας απλός μαλάκας!

Νῦν ὑπὲρ πάντων ἀγών
Ποίηση: Χάρης Καφετζόπουλος
Φωτο : Ανατροπη Τωρα