Αφού όλα είναι υπέροχα, γιατί δεν αίρονται τα capital controls;

Σύμφωνα με την κυβέρνηση αλλά και ένα πολύ μεγάλο μέρος των ξένων που εμπλέκονται στην ελληνική υπόθεση (Κομισιόν, ΔΝΤ, Γερμανία, υπόλοιποι 'εταίροι', ακόμα και η ΕΚΤ...), η Ελλάδα βιώνει ένα μεταρρυθμιστικό success story. Η αξιολόγηση ολοκληρώθηκε, οι ξένοι δείχνουν ικανοποιημένοι από τις επιδόσεις της κυβέρνησης Τσίπρα, όλα καλά... Τότε γιατί εξακολουθούμε να έχουμε capital controls;

Στην Ελλάδα ισχύει – το επισημαίνουμε για όσους θέλουν να το ξεχνούν – καθεστώς περιορισμού στη συναλλακτική κίνηση και τη διακίνηση κεφαλαίων. Τι πρέπει δηλαδή να γίνει για να αρθούν οι περιορισμοί αυτοί; Δεν υποτίθεται ότι οι ελληνικές τράπεζες είναι επαρκώς κεφαλαιοποιημένες; Αμφισβητείται αυτό; Δεν έχει περάσει η ελληνική κυβέρνηση όλα – σχεδόν – τα νομοθετήματα που απαιτούνταν στο πλαίσιο των αξιολογήσεων από τους "θεσμούς"; Δεν δήλωσαν στο περασμένο Eurogroup εντυπωσιασμένοι με την προσαρμογή αυτή οι ξένοι; Δεν λέει ο ίδιος ο πρωθυπουργός της χώρας ότι η κατάσταση είναι... "too good to be true” ; Οπότε... τι έχουν τα έρμα και ψοφάνε;
Γιατί θα πρέπει να υπόκειται ακόμη στη "βάσανο" των περιορισμών στην κίνηση κεφαλαίων η επιχειρηματικότητα;
Γιατί θα πρέπει κάθε τόσο να αποδεικνύουν οι επιχειρηματίες ότι... δεν είναι ελέφαντες και ότι δεν προσπαθούν να βγάλουν χρήματα στο εξωτερικό, αλλά απλά να κάνουν τη δουλειά τους και να υλοποιήσουν παραγγελίες και ανάγκες; Γιατί θα πρέπει να υπάρχει ο μηνιαίος περιορισμός στην ανάληψη μετρητών; Ο οποίος θυμίζω δεν ενισχύθηκε ποτέ, απλά το εβδομαδιαίο όριο έγινε δεκαπενθήμερο...

Δεν πιστεύουν στην κυβέρνηση, στην Τράπεζα Ελλάδος και στους Θεσμούς ότι έχει αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη, μετά από όλες αυτές τις μεταρρυθμίσεις; Αφού η οικονομία, όπως μας λένε, πάει καλά! Τι φταίει και δεν τολμούν να άρουν τους περιορισμούς;

Αν θυμάμαι καλά, η Λούκα Κατσέλη, η οποία ασφαλώς και δεν μπορεί να θεωρηθεί "αντιπολιτευόμενη" και γνωρίζει καλά και το τραπεζικό σύστημα μια και μέχρι πέρυσι ήταν πρόεδρος στην Εθνική τράπεζα, τοποθετημένη από την κυβέρνηση του κ. Τσίπρα, ανέφερε ότι δεν μπορεί αν αντιληφθεί γιατί δεν αίρονται τα capital controls. Για την ακρίβεια είπε ότι "θα μπορούσαν ήδη να είχαν αρθεί"...

Γιατί λοιπόν παραμένει η ελληνική οικονομία, επιχειρηματικότητα και κοινωνία κάτω από τον ζυγό ενός εξευτελιστικού μέτρου; Γιατί η επιβολή τους και κυρίως η διατήρησή τους συνιστά μία σημαντική στρέβλωση της αγοράς και της συναλλακτικής δραστηριότητας.

Δεν μπορεί όμως να ισχύουν όλα μαζί... Και καλά να πηγαίνει η οικονομία και ισχυρές να θεωρούνται οι τράπεζες και η εμπιστοσύνη να θεωρείται ότι αποκαθίσταται και τα capital controls να παραμένουν... Όπως λέει και ο λαός, όταν όλα πάνε καλά, κάτι δεν πάει καλά... Ή μήπως τελικά δεν πηγαίνει τίποτε καλά; ...

Γιατί τα νούμερα βγαίνουν, αλλά αυτό οφείλεται στον "πνιγμό" της κοινωνίας από υπέρογκους φόρους, εξοντωτικά χαράτσια, σε ισοπεδωτική πολιτική και όχι σε ανάπτυξη και επενδύσεις. Οι τράπεζες εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν έναν κυκεώνα σε ό,τι αφορά τη διαχείριση των κόκκινων δανείων, ενώ την ίδια στιγμή αυξάνονται διαρκώς οι ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις τόσο προς τις τράπεζες όσο και προς την εφορία και τα ταμεία.

Οι αριθμοί βελτιώνονται σταδιακά αλλά με πολύ... αίμα. Και αυτό το "αίμα" είναι που δεν εγγυάται τίποτε το καλό μακροπρόθεσμα.

Στην αγορά μιλούν για έναν Ιούνιο που είναι από τους χειρότερους από τότε που μπήκαν στη ζωή μας τα Μνημόνια. Γιατί;

Διότι οι υποχρεώσεις προς την εφορία έχουν στραγγίξει κάθε ίχνος ρευστότητας με αποτέλεσμα να παρουσιάζεται μία μεγάλη πτώση στην κατανάλωση. Σε μικρομεσαίες εμπορικές επιχειρήσεις, ακόμη και σε αυτές που ασχολούνται με τη διατροφή, η πτώση του τζίρου αυτόν τον μήνα είναι η μεγαλύτερη συγκριτικά που έχουν καταγράψει. Και δεν μιλώ για τις τουριστικές περιοχές αλλά για την Αθήνα...

Όταν τα capital controls έχουν λάβει όχι τον ρόλο της προστασίας του τραπεζικού συστήματος σε μία μεταβατική περίοδο, αλλά της αρωγού στην επιβολή μίας σκληρής γενικότερα περιοριστικής πολιτικής και στη μεγιστοποίηση -όπως πιστεύουν στην κυβέρνηση - της απόδοσης των φορολογικών μέτρων, τον ρόλο του "δεσμοφύλακα" της ρευστότητας, τότε πολύ δύσκολα θα αρθούν τουλάχιστον από αυτή την κυβέρνηση. Που δεν θέλει τους επιχειρηματίες και την κοινωνία "ελεύθερους". Νιώθει πιο ασφαλής η ίδια μέσα από ρυθμίσεις και περιορισμούς. Δεν πιστεύουν άλλωστε στην ελεύθερη αγορά και στην ελεύθερη κίνηση κεφαλαίων, οπότε δεν έχουν και ιδεολογικό πρόβλημα... Αντιθέτως...

Αν λοιπόν, η κυβέρνηση πράγματι πιστεύει ότι όλα βαίνουν καλώς, ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα. Ας άρει τα capital controls. Και αν πράγματι έχει αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη στην οικονομία και στην ακολουθούμενη κυβερνητική πολιτική, έχει γίνει πεποίθηση στη συνείδηση των πολιτών μετά και την πρόσφατη συμφωνία ότι δεν κινδυνεύει η Ελλάδα με έξοδο από την Ευρωζώνη, αν υπάρχει εμπιστοσύνη στην αξιοπιστία του τραπεζικού συστήματος και των προοπτικών της χώρας, δεν θα υπάρξει κανένα απολύτως πρόβλημα. Τολμούν;

Του Δημήτρη Παπακωνσταντίνου dimitris.papakonstantinou@capital.gr

ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ : Α.Τ.

Η επιβολή των cc ήταν ένα ΠΡΟΜΕΛΕΤΗΜΕΝΟ έγκλημα, μια από τις πολλές απάτες (και όχι αυταπάτες) της "πρώτη φορά αριστεράς", για το οποίο πρέπει ΝΑ ΔΩΣΟΥΝ ΛΟΓΟ όταν έρθει η ώρα. Σχεδιάστηκε μήνες νωρίτερα, όταν ο μεγαλύτερος τυχοδιώκτης που γέννησε ποτέ η Ελλάδα και οι αγύρτες και τα τσογλανάκια που τον περιτριγύριζαν συνειδητοποίησαν ότι αργά ή γρήγορα δεν θα είχαν άλλη επιλογή από την υπογραφή νέου μνημονίου. Άλλωστε αυτός ήταν ο στόχος. Επρεπε λοιπόν να ρίξουν σε άλλους την ευθύνη. Σε ποιους; Μα στους ηλίθιους που τους ψήφισαν. Πώς όμως; Μα με δημοψήφισμα. Με ένα στημένο δημοψήφισμα χωρίς καμία νομιμότητα. Για να βγάλει όμως το δημοψήφισμα το επιθυμητό αποτέλεσμα, έπρεπε να πιάσουν τους Ελληνες σε μια στιγμή αδυναμίας, σε μια στιγμή πανικού. Επρεπε, συνεπώς να δημιουργήσουν τις κατάλληλες συνθήκες.

Πως; Μα είναι απλό. το προηγούμενο πρόγραμμα των δανειστών τελείωνε στις 30 Ιουνίου. Στη συνέχεια η χώρα θα ήταν απροστάτευτη και η επιβολή cc θα ήταν αυτονόητη. Μέχρι τις 30 Ιουνίου, λοιπόν, έπρεπε να κάνουν καθυστέρηση παριστάνοντας ότι διαπραγματεύονται σκληρά και ταυτόχρονα να διαμορφώσουν τις συνθήκες για να ρίξουν την ευθύνη για τα cc στους δανειστές.

Αυτό ακριβώς έκαναν. Εκαναν καθυστέρηση μέχρι τις 30 Ιουνίου και μετά την επιβολή των cc μέσα σε 7 ημέρες (πρωτοφανές φαινόμενο) με τους παππούδες στις ουρές των ATM έκαναν το "δημοψήφισμα"-φιάσκο υπολογίζοντας ότι με τους Ελληνες σε κατάσταση πανικού λόγω των συνεπειών από τα cc, θα ήταν εύκολο να αποσπάσουν το ΝΑΙ και να ρίξουν σε αυτούς την ευθύνη για το μνημόνιο που ήταν αναπόφευκτο. Πανικός και κατάθλιψη στου Μαξίμου των τυράννων (όπως μας είπαν ο Βαρουφάκης και η Κων/πούλου). Διότι εκείνη τη στιγμή δεν είχαν ακόμη συνειδητοποιήσει ότι η ηλιθιότητα αυτού του λαού είναι αχτύπητη. Ενός λαού που για πάνω από 70 χρόνια βαπτίζει οτιδήποτε αριστερό επανασταστικό……χωρίς δεύτερη σκέψη.
Η επιβολή των cc είχε πραγματικό στόχο τις τελευταίες υγιείς Ελληνικές επιχειρήσεις...ήταν ένα προμελετημένο έγκλημα εις γνώση των μεγάλων δυνάμεων Γερμανίας-Αμερικής.
Σήμερα η Ελλάδα ματώνει. Σήμερα αναστενάζει και ξεπουλιέται από μια κλίκα άκαρδων κομμουνιστών.
Η σημερινή κατάσταση, δηλαδή, είναι μια προμελετημένη κατάσταση, και δεν χώρα καμία αμφιβολία. Προσπαθούν να δημιουργήσουν την δική τους Ελλάδα κομμένη και ραμμένη στα μέτρα τους. Τυχαία ουρλιάζει για ξένες "επενδύσεις" ο Κούλης Μητσοτάκης; Ποιες επενδύσεις; Έρημος χώρα.....μπανανία μαφιόζων....
Σιωπή!
πηγη