EΠITPOΠH ΓIA THN EΘNIKH KYPIAPXIA KAI THN KYΠPO
Γ. Αϋφαντής : Η σιωπηλή υπενθύμιση στη Γερμανική πρεσβεία και η Εθνική μας κατάπτωση υπαρξιακά
Με τον όρο Ολοκαύτωμα περιγράφεται ο συστηματικός διωγμός και η γενοκτονία διαφόρων εθνικών, θρησκευτικών, κοινωνικών ή/και πολιτικών ομάδων κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, που ήταν αποδεδειγμένα υποκινούμενος από τη Ναζιστική Γερμανία και τους συνεργάτες της.Σιωπηλές διαμαρτυρίες υπενθύμισης τού τι οφείλει το Γερμανικό Κράτος στην Ελλάδα με ταυτόχρονες συγκεντρώσεις έξω από τις πρεσβείες της Γερμανίας σε Αθήνα- Οττάβα και Ουάσινγκτον το Σάββατο 6/4 🇬🇷 🇨🇾
Ο πρέσβης ε.τ Γιώργος Αϋφαντής, μιλάει στον 98.4 για την πρωτοβουλία του επίσης Πρέσβη ε.τ Λεωνίδα Χρυσανθόπουλου , για ταυτόχρονες συγκεντρώσεις έξω από τις πρεσβείες της Γερμανίας σε Αθήνα- Οττάβα και Ουάσινγκτον το Σάββατο 6 Απριλίου, ημέρα της Γερμανικής Εισβολής του 1941 στην Ελλάδα, με σιωπηλές διαμαρτυρίες υπενθύμισης, του τι οφείλει το Γερμανικό Κράτος , από τις καταστροφές, λεηλασίες, αρπαγές, κλοπές και το αναγκαστικό δάνειο και τους αρχαιολογικούς θησαυρούς που αφαίρεσε από την χώρα μας, μαζί με τις βαρβαρότητες, βανδαλισμούς και τις εκτελέσεις σε περισσότερες από 1770 πόλεις και χωριά με 131 ολοκαυτώματα.
Εξηγεί από την μια τις απαράγραπτες Γερμανικές οφειλές και τους συμβολισμούς μνήμης και όχι αναθεώρησης της ιστορίας, από την άλλη την υποτέλεια του ελληνικού πολιτικού συστήματος διαχρονικά και μεταπολεμικά, με όρους οικονομικής επιβολής πλέον σε μια γερμανοκρατούμενη Ευρωπαϊκή Ένωση , θέμα κρίσιμο υπό κανονικούς όρους και όχι όρους πασαρέλας για τις ευρωεκλογές στην Ελλάδα.
Ο κ. Γιώργος Αϋφαντής, τοποθετείται όμως και πάνω στα κρίσιμα ζητήματα Εθνικής Κυριαρχίας σε Ελλάδα και Κύπρο, αναλύοντας τους σύγχρονους κινδύνους σε μια εποχή πλήρους γεωπολιτικής ανακατανομής που αφορά και την ευρύτερη περιοχή μας. Μιλάει για την πολιτική κατάπτωση στην Ελλάδα, την θεσμική παρακμή και τις διαπλοκές συγκαλύψεις σε μείζονα θέματα επικαιρότητας όπως τα Τέμπη και η ασφάλεια των πολιτών, αλλά αναφέρεται και στα θέματα στρατηγικής, άμυνας και εξωτερικής πολιτικής σε Ελλάδα και Κύπρο , υποστηρίζοντας ότι ο Ελληνισμός έχει εισέλθει σε υπαρξιακό θέμα, με ευθύνη των πολιτικών και οικονομικών του ελίτ, που όμως είναι και δικές του ατυχείς επιλογές.
Γ. Αϋφαντής : Η σιωπηλή υπενθύμιση στη Γερμανική πρεσβεία και η Εθνική μας κατάπτωση υπαρξιακά :
EΠITPOΠH ΓIA THN EΘNIKH KYPIAPXIA KAI THN KYΠPO🔗
1) Το καίριο πολιτικό ζήτημα της χώρας είναι η κατοχύρωση και η υπεράσπιση της εθνικής μας κυριαρχίας. Αποτελεί την προϋπόθεση για να αντιμετωπισθούν με πιθανότητες επιτυχίας τα επί μέρους οξύτατα προβλήματα της Ελληνικής κοινωνίας.
2) Δεν θα υπάρξει στην Ελλάδα κοινωνική δικαιοσύνη, υγεία, παιδεία, σεβασμός στα ανθρώπινα δικαιώματα, κράτος δικαίου, παραγωγή, και οικονομική ανάπτυξη, όσο το πολιτικό σύστημα της χώρας επιμένει να την διατηρεί σε τροχιά υποτέλειας και εξάρτησης. Όσο η Ελλάδα «ανήκει στη Δύση», ή στην όποια «σωστή πλευρά της Ιστορίας». Όσο το Ελληνικό εθνικό συμφέρον προσδιορίζεται από τις επιταγές της Ουάσιγκτων, των Βρυξελλών, του Βερολίνου ή, γιατί όχι, και της Άγκυρας!
Η πρόταξη ξένων συμφερόντων και η μονοσήμαντη υπαγωγή της Ελλάδας σ` αυτά συνιστά διαχρονικό πρόβλημα των εκάστοτε Ελληνικών κυβερνήσεων. Ο κανόνας αυτός, σε συγκεκριμένες ιστορικές στιγμές, κάμφθηκε από απόπειρες ανατροπής του. Ωστόσο, εξακολουθεί να ισχύει καταθλιπτικά σήμερα.
3) Η ελευθερία και δημοκρατία που διεκδικήσαμε καταλύοντας πριν 49 χρόνια το ξενοκίνητο δικτατορικό καθεστώς, παραμένουν διακηρύξεις κενές περιεχομένου. Η συνεχιζόμενη Τουρκική κατοχή στην Κύπρο είναι το διαρκές τίμημα που πληρώνουμε για τον κίβδηλο κοινοβουλευτισμό της Μεταπολίτευσης. Τίμημα που κινδυνεύει ν΄ αποδειχθεί απλή προκαταβολή! Όπως η Χούντα φύτρωσε, όχι τυχαία αλλά μέσα στο θερμοκήπιο συγκεκριμένης ξένης εξάρτησης, από το ίδιο περιβάλλον προέρχονται, ή εκεί προσχωρούν, και οι έκτοτε Κοινοβουλευτικοί της διάδοχοι.
Σήμερα, κατρακυλώντας στον κατήφορο του εθνικού ευτελισμού που σηματοδότησε η Συμφωνία των Πρεσπών, βιώνουμε πλέον την μεθοδευμένη εκχώρηση Ελληνικού εδάφους χάριν δήθεν της «ειρήνης», στην πραγματικότητα όμως χάριν της συνοχής και λειτουργικότητας του ΝΑΤΟ.
4)Το ΝΑΤΟ και η ΕΕ αποτελούν πεδία ισχυρής γεωπολιτικής αντιπαράθεσης αντιρρόπων εθνικών συμφερόντων και όχι υποκατάστατα της πατρίδας μας. Είναι προσωρινοί, διεθνικοί οργανισμοί φτιαγμένοι για να επιβάλλουν τα τρέχοντα συμφέροντα των ισχυρών. Αποτελούν χώρους διαρκούς πάλης και συγκρότησης ευμετάβλητων διεθνών συσχετισμών. Στα fora αυτά η Ελλάδα οφείλει να μετέχει ενεργά προκειμένου να προωθεί και όχι ν` απεμπολεί τα ιδιαίτερα –και οπωσδήποτε μείζονα– εθνικά της συμφέροντα, τα συμφέροντα του Ελληνικού λαού και του Έθνους! Η οικονομική εξάρτηση της χώρας, που προκύπτει από την ανάγκη εξυπηρέτησης δημόσιου χρέους 406,5 δις ευρώ, είναι οδυνηρά υπαρκτή. Όμως, δεν μπορεί να συνιστά μόνιμη, βολική πρόφαση υποτέλειας. Σε όσους κόπτονται για την ομαλή εξυπηρέτηση των πιστωτών μας, υπενθυμίζουμε ότι η εκμετάλλευση του υποθαλάσσιου πλούτου της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης της Ελλάδας θα επέτρεπε μια απρόσκοπτη εξυπηρέτηση του χρέους και ομαλή αποπληρωμή του, ταυτόχρονα με την απεξάρτησή μας!
Προφανώς αυτός (και όχι ο μπαμπούλας του casus belli) είναι ο πραγματικός λόγος για τον οποίο οι εκάστοτε κυβερνώντες θάβουν την ανακήρυξη ΑΟΖ κάτω από νομικές πομφόλυγες και ασυναρτησίες. Προτιμούν να καταδικασθούν, εν προκειμένω, από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, παρά να κόψουν τον ομφάλιο λώρο της οικονομικής και συνακόλουθα πολιτικής εξάρτησης της χώρας από τους πιστωτές…
5) Υπό την πίεση «Συμμάχων» και «Εταίρων», το Ελληνικό πολιτικό σύστημα έχει αποδεχθεί τις απαιτήσεις της Άγκυρας που συνοψίζονται στο δόγμα της Γαλάζιας Πατρίδας. Κυβερνώντες και πάσης προελεύσεως «αντιπολιτευόμενοι» συνομολογούν την ήττα πριν καν δώσουμε τον αγώνα, διολισθαίνοντας –εν μέσω αγοραίας συναίνεσης– προς υπαγορευμένη συνθηκολόγηση…. Μέσα από παραλείψεις και αυτοκτονικές εξοπλιστικές επιλογές, υποβαθμίζουν ραγδαία την αμυντική δυνατότητα των Ενόπλων Δυνάμεων. Τις απαξιώνουν σε στρατό παρελάσεων! Αποσυνδέουν, ταυτόχρονα, την κοινωνία και τους πολίτες από την υπόθεση της συστράτευσής τους στην άμυνα της χώρας. Τις τελευταίες δεκαετίες στην Ελλάδα, οι θεσμοί της θητείας και της εφεδρείας έχουν καταντήσει να παράγουν αγέλες ανεκπαίδευτων αγγαρειομάχων, αντί να προάγουν τους πολίτες σε πολεμιστές ικανούς να υπερασπίσουν την πατρίδα. Το ιερό καθήκον της άμυνας εκχωρείται σε επαγγελματίες ,οι οποίοι, ως επί το πλείστον, ήδη λειτουργούν αδιάφορα και γραφειοκρατικά, στα πρότυπα της λοιπής Ελληνικής δημοσιοϋπαλληλίας.
Συνεπώς, με υπαιτιότητα πρωτίστως του Ελληνικού πολιτικού συστήματος (και όχι των Αμερικανών ή Γερμανών, οι οποίοι ευσυνείδητα προωθούν εκείνες τις πολιτικές που η δική μας αδράνεια και δουλοπρέπεια αναδεικνύουν ως βέλτιστες για τα δικά τους συμφέροντα) διαμορφώνεται το απαραίτητο υπόβαθρο ώστε στα αμέσως επόμενα χρόνια να καταστεί εφικτή και συνάμα αναπότρεπτη η παράδοση/παραλαβή των νησιών ανατολικά του 25ου μεσημβρινού στο Αιγαίο, καθώς και της Θράκης.
6) Ο εν εξελίξει αφοπλισμός των νησιών του Αιγαίου, και η επί θύραις θεσμοποίησή του σε αποστρατιωτικοποίηση/ουδετερότητα, (με άλλοθι το σχεδιαζόμενο Ελληνο-Τουρκικό Σύμφωνο Φιλίας και μη -Επίθεσης)πρέπει να σταματήσει!! Κάθε μέσο νόμιμης δράσης είναι καλό και πρόσφορο για τον σκοπό αυτό. Προέχει η ενημέρωση των πολιτών για τις συνέπειες που θα έχει ο σχεδιασμός της αποστρατιωτικοποίησης και συναφούς ουδετερότητας στην ασφάλειά τους ,στην ίδια τους την ζωή και στο μέλλον των παιδιών τους.
Είναι απαραίτητη η διαμόρφωση και οργάνωση του πλαισίου, που θα επιτρέψει στους πολίτες ν` αναλάβουν, με συγκροτημένη δράση, την ευθύνη κάθε ενός και κάθε μίας για την άμυνα της χώρας και των επαπειλούμενων περιοχών της.
7) Η παραπάνω μάχη δεν μπορεί να διεξαχθεί επιτυχώς, εάν δεν συνδεθεί με την αδήριτη, επιτακτική ανάγκη να υπερασπισθούμε τον προκεχωρημένο προμαχώνα του Κυπριακού Ελληνισμού, την Κυπριακή Δημοκρατία. Αν περιέλθει σε Τουρκική τροχιά και η ελεύθερη Κύπρος, θα ακολουθήσουν αναπόδραστα τα νησιά του Αιγαίου! Μετά η Θράκη!!
8) Η Ελλάδα από το 1960 έχει εγγυηθεί την ανεξαρτησία, το σύνταγμα και την εδαφική ακεραιότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Δεν τιμήσαμε αυτές τις υποχρεώσεις το 1974! Εγκαταλείψαμε την Κύπρο, δίχως να τιμωρήσουμε εκείνους τους επίορκους αξιωματικούς που ανέτρεψαν την νόμιμη Κυπριακή Κυβέρνηση και μετά φυγομάχησαν μπροστά στους Τούρκους. Επιβραβεύσαμε τους πολιτικούς, οι οποίοι ,υπάκουοι στους Αγγλο-Αμερικανούς, ανέχθηκαν τον δεύτερο Αττίλα για να μην διαταραχθεί η ενότητα του ΝΑΤΟ. Αρκετά πλέον!
9) Η Κυπριακή Δημοκρατία, μολονότι ακρωτηριασμένη από την εισβολή, εξακολουθεί να είναι ο μόνος αναγνωρισμένος νόμιμος εκπρόσωπος ολόκληρου του νησιού στα Ην. Εθνη και στην ΕΕ. Αυτό το συντριπτικό πολιτικό-διπλωματικό πλεονέκτημα επιχειρούν τώρα να καταλύσουν Βρετανοί και Αμερικανοί, σε αγαστή συνεργασία με το Ελληνικό πολιτικό σύστημα. Η Ελλάδα οφείλει να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις που έχει αναλάβει ως εγγυήτρια δύναμη: να υπερασπίσουμε αποτελεσματικά το καθεστώς της Κυπριακής Δημοκρατίας ως μόνου νόμιμου κρατικού εκπροσώπου ολόκληρου του νησιού και, ταυτόχρονα, να προτάξουμε την ασπίδα της κοινής άμυνας. Nα θεσπίσουμε το κοινό όριο των θαλάσσιων ζωνών που μας ενώνουν με την Κυπριακή Δημοκρατία και ορίζουν το γεωπολιτικό δυναμικό και την γεωγραφική αλληλουχία των δύο Ελληνικών κρατών στην Αν. Μεσόγειο.
10) Παράλληλα με τις μάχες για την αποτροπή καταστροφικών εξελίξεων σε Αιγαίο και Κύπρο, δεν μπορούν πλέον να γίνουν ανεκτές οι πολλαπλασιαζόμενες εκφάνσεις βαθύτατης ηθικής και θεσμικής διάλυσης του κράτους και της κοινωνίας μας. Είναι εξόχως αποκαλυπτικό ότι στο ανακοινωθέν της 4ης Συνάντησης του Στρατηγικού Διαλόγου Ελλάδας -ΗΠΑ που υπέγραψαν οι Υπουργοί Εξωτερικών στην Ουάσιγκτων, στις 21/2/2024, περιλαμβάνεται ως Ελληνική υποχρέωση, στρατηγικής υφής, η πλήρης εξομοίωση των Συμφώνων Συμβίωσης μεταξύ ΛΟΑΤΚΙ ατόμων με τον γάμο. Ήτοι, ο ευτελισμός του πυρήνα παραδοσιακής οργάνωσης της Ελληνικής κοινωνίας που είναι η οικογένεια δια της επιβολής της Αμερικανικής αντίληψης εν προκειμένω.
Ακόμη, είναι θεμελιώδες καθήκον για κάθε σκεπτόμενο πολίτη η επίμονη κινητοποίησή του μέχρι να καταργηθεί η ετεροδικία και εξασφαλισμένη ατιμωρησία που έχει προβλέψει το πολιτικό σύστημα για τα εξέχοντα μέλη του, ώστε να συγκαλύπτει εμβληματικά μαζικά εγκλήματα, όπως : αυτό στα Τέμπη, οι πυρκαγιές σε Μάτι, Εύβοια, Αλμυρό και Πάρνηθα, οι πλημμύρες στην Θεσσαλία, η επιβολή αυταρχικών και παράνομων μέτρων με πρόσχημα την «προστασία» της δημόσιας υγείας από την πανδημία και ο συνακόλουθος ψηφιακός ολοκληρωτισμός.
11) Είμαστε, αρκετοί από εμάς, κρατικοί λειτουργοί στους τομείς της Άμυνας, της Διπλωματίας, της Δικαιοσύνης και της Δημόσιας Υγείας, Έρευνας και Εκπαίδευσης. Προερχόμενοι από διαφορετικές ιδεολογικές αφετηρίες και ακολουθώντας χωριστές επαγγελματικές διαδρομές, καταλήξαμε σε κοινό συμπέρασμα : η πραγμάτωση της εθνικής κυριαρχίας αποτελεί προϋπόθεση της σωτηρίας της πατρίδας. Η αυτοτελής της ύπαρξη έχει τεθεί εν αμφιβόλω από τις ραγδαίες τεκτονικές γεωπολιτικές ανακατατάξεις. Οι απαιτήσεις των καιρών υπερβαίνουν κατά πολύ την ηθική και διανοητική επάρκεια, τις αντοχές και τις ικανότητες του πολιτικού προσωπικού της χώρας.
Οι πολίτες, όπως στη αρχαία Εκκλησία του Δήμου, όπως το 1821 και το 1940, δεν έχουν ελπίδα ελευθερίας και αυτεξουσιότητας εάν δεν πάρουν οι ίδιοι την ευθύνη για την χώρα, για το Έθνος και την Δημοκρατία στα δικά τους χέρια!
12)Όσοι συνειδητοποιούμε πού οδηγούν οι ράγες πάνω στις οποίες έχει τροχοδρομηθεί η χώρα, θεωρούμε καθήκον μας ν` αντιταχθούμε. Αναλαμβάνουμε την πρωτοβουλία να συγκροτήσουμε τον αρχικό πυρήνα ενός φορέα παρέμβασης με ειδικό σκοπό : την διαφύλαξη της εθνικής κυριαρχίας σε Ελλάδα και Κύπρο! Πρόκειται για το μείζον πολιτικό καθήκον που ενώνει στην δράση κάθε δημοκράτη πατριώτη από όλο το εύρος του πολιτικού φάσματος.
Οι θεμιτές και αυτονόητες φιλοσοφικές/ιδεολογικές διαφοροποιήσεις, δεν πρέπει πλέον να λειτουργούν ανασταλτικά. Ο κίνδυνος που διατρέχει η πατρίδα, επιβάλλει την κοινή και συγκροτημένη δράση πάνω στα ελάχιστα, αλλά μείζονα που μας ενώνουν!
Στον πυρήνα της προσπάθειας συμμετέχουν οι:
Αποστολόπουλος Απόστολος, δημοσιογράφος.
Αϋφαντής Γιώργος, Πληρεξούσιος Υπουργός Α’ ε.τ.
Γιατράκος Ανδρέας, μουσικός παραγωγός -επιχειρηματίας
Κακαρελίδης Γιώργος, τ. καθηγητής εφαρμογών Στατιστικής, Πανεπιστήμιο Πατρών
Καλεντερίδης Σάββας, συνταγματάρχης ε.α.
Κούβελας Δημήτρης, Καθηγητής Ιατρικής, ΑΠΘ.
Καραμολέγκος Γιάννης, οικονομολόγος
Λαυρέντζος Αναστάσιος, σύμβουλος επιχειρήσεων
Μακαρώνας Κυριάκος, δικηγόρος
Μαρούπα Ειρήνη, δικηγόρος
Μπούτος Γιώργος, προϊστάμενος (ετ) της Διεύθυνσης Επεξεργασίας Νομοθετικών Πράξεων και Κανονιστικών Διοικητικών Πράξεων του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους.
Οικονομίδης Αλέξανδρος, μαθηματικός-μηχανουργός
Σοφούλης Εμμανουήλ, καθηγητής-επιχειρηματίας
Τσιμέκας Γιώργος, αντιπρόεδρος (ε.τ) του Συμβουλίου της Επικρατείας
Χρυσανθόπουλος Λεωνίδας, πρέσβης ε.τ
ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ για όσους το επιθυμούν (κλικ)
Ο πρέσβης ε.τ. Γιώργος Αϋφαντής, μιλάει στον 98.4 για την πρωτοβουλία 15 ανθρώπων του δημόσιου λόγου και με ιδιότητες πολλοί εξ αυτών , ανώτερων κρατικών λειτουργών κατά την θητεία τους πριν συνταξιοδοτηθούν, να εκκινήσουν την διαδικασία Διακήρυξης, για «την διαφύλαξη της εθνικής κυριαρχίας σε Ελλάδα και Κύπρο» :
ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ :
ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ, ΤΗΣ 6.4.2024, ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ, ΓΙΑ ΤΑ ΑΠΛΗΡΩΤΑ ΧΡΕΗ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ
Χθες, 12-2 το μεσημέρι πραγματοποιήθηκε διαμαρτυρία, για τα απλήρωτα, επί 83 χρόνια χρέη των Γερμανών, προς την Ελλάδα, από τη βάρβαρη κατοχή (έχω ήδη τοποθετηθεί στο ΦΒ).
Ήταν πρωτοβουλία του Λεωνίδα Χρυσανθόπουλου, πρέσβη ε.τ. Και, αρχικά, είχα πολλούς ενδοιασμούς, από το φόβο μήπως το συμβάν χαρακτηριστεί «γραφικό». Ωστόσο, αποφάσισα να είμαι παρούσα με μετάβαση από τη Θεσσαλονίκη και επιστροφή αυθημερόν. Θα επιχειρήσω κάποιας μορφής απολογισμό:
1. Θλίβομαι να αποδεχθώ, ότι σε κάποιο βαθμό, το στοιχείο της γραφικότητας, ήταν εμφανές, αν ληφθεί υπόψη, ότι:
*μετά από 83 χρόνια, που το χρέος με τους τόκους ανέρχεται ήδη σε 2 και πλέον τρισεκατομμύρια ευρώ, αλλά δεν έχει καταβληθεί,
*μέσα στα 83 αυτά χρόνια οι Έλληνες δεινοπάθησαν με πολλούς τρόπους και με αποκορύφωμα τα εγκληματικού περιεχομένου Μνημόνια, που αποτελούν τη χαριστική βολή, από κάθε πλευρά της εθνικής μας ύπαρξής,
*τα χρέη, για τα οποία η ΕΕ (με επικεφαλής τη Γερμανία) μας έβαλε το μαχαίρι στο λαιμό, ζητώντας και τη βοήθεια του ΔΝΤ, και απαιτώντας να μην τολμήσουμε να επικαλεστούμε συμψηφισμό, ανάμεσα στα κατοχικά δάνεια, πολλαπλάσιας αξίας και των δικών μας,
*οι ελληνικές κυβερνήσεις, περί άλλων τυρβάζουν, επί 83 χρόνια, και οπωσδήποτε προτιμούν να εξαφανίσουν το Έθνος μας, παρά να δυσαρεστήσουν τη Γερμανία.
ΟΤΑΝ, ΛΟΙΠΟΝ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΑ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΚΗ ΑΥΤΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ, Ο ΑΡΙΘΜΟΣ ΤΩΝ ΠΑΡΟΝΤΩΝ ΣΤΗ ΧΘΕΣΙΝΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΔΕΝ ΞΕΠΕΡΑΣΕ ΤΟΥΣ 120, Ε!, ΤΟΤΕ ΝΑΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΤΗΣ ΓΡΑΦΙΚΟΤΗΤΑΣ.
2. Και, παρά ταύτα, μετά το πέρας της διαμαρτυρίας, παραδόξως, δεν ένοιωσα απογοήτευση. Και, ακριβώς, με την παρούσα, θα επιχειρήσω να διερευνήσω το γιατί:
Πρώτον, επειδή οι παρόντες, εκτός του ότι ανήκαν στην πλειοψηφία τους, στην κατηγορία που δεν μου αρέσει να αναφέρω, καθώς είμαστε όλοι επώνυμοι (στρατηγοί, καθηγητές, διπλωμάτες, δικηγόροι, λογιστές, επιστήμονες διαφόρων ειδικοτήτων, δημοσιογράφοι κλπ.) πιστεύω ότι εκπροσωπούν επιπλέον εκείνους, που θα αποδειχθούν σωτήριοι, αν δεν εξαφανιστούμε στο μεταξύ.
Δηλαδή, πρόκειται για τους συμπατριώτες μας, που κάνουν συχνή χρήση του μυαλού τους, που αγωνιούν για την πατρίδα που χάνεται, που δεν τυφλώνονται από δοξασίες της δήθεν προοδευτικότητας έναντι της συντήρησης, που δεν λιβανίζουν την εξουσία, μόνο επειδή είναι εξουσία. Άνθρωποι με κρίση, με παρουσία και αγωνιστικότητα στα τεκταινόμενα στον τόπο, με αγωνία για το που πάμε. Άνθρωποι με τους οποίους η συζήτηση για τα εθνικά, την οικονομία, τους πολέμους είναι άνετη, έντιμη, αντικειμενική, και βέβαια βασισμένη σε σοβαρή μελέτη όλων των σχετικών δεδομένων. Ανάμεσά τους και αρκετοί φοιτητές μου, που είχα να δω 40 και παραπάνω χρόνια, και που ικανοποιήθηκα διαπιστώνοντας ότι ανήκουν στην κατηγορία «Έλληνες». Επέτρεψα, λοιπόν, στον εαυτό μου κάποια νότα αισιοδοξίας. Δηλαδή, ότι οι παρόντες, στην περί της διαμαρτυρία, θα αποτελέσουν τη μαγιά (που όπως είναι γνωστό αποτελεί μικρή ποσότητα στο ζυμάρι) για την αναγέννηση της Ελλάδας μας, όταν και αν αυτή ανατείλει.
Δεύτερον. Οι λοιποί Έλληνες, που δεν ήταν παρόντες στη διαμαρτυρία, είναι προφανώς ολοένα περισσότερο πιεσμένοι κάτω από συνθήκες που δεν επιτρέπουν την πολυτέλεια παρουσίας σε συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας, στην επίδοση μελέτης για τη διαμόρφωση ορθολογικής κρίσης και γνώμης, σε αντιρρήσεις στην εξουσία κλπ. Στο Παρίσι, στο δεύτερο μεταπτυχιακό μου δίπλωμα, ο γνωστός τότε καθηγητής μας Jean Marchal επέμενε στο ότι ο συνδικαλισμός στην Ευρώπη άρχισε να είναι εφικτός, μόνον όταν οι εργαζόμενοι είχαν τη δυνατότητα να συγκεντρώνονται με κάποια άνεση στα βιομηχανικά εργοστάσια, και κυρίως να έχουν λύσει το πρόβλημα της επιβίωσης.
Αλλά, εμείς όλοι, έχουμε λύσει το πρόβλημα της επιβίωσης;, Με την αστρονομική ακρίβεια και την (θριαμβευτικά εξαγγελλόμενη) αύξηση του κατώτατου μισθού κατά 30 ευρώ το μήνα; Τα σχετικά ευρήματα είναι πέρα για πέρα αποκαρδιωτικά για το ποσοστό όσων κυριολεκτικά πεινούν, αλλά και γι’ αυτούς που δεν καταφέρνουν να επιβιώσουν με σχετικά ικανοποιητικό τρόπο. Και, βέβαια, ενόσω παράλληλα διαθέτουμε εκατομμύρια για τον κ. Ζελένσκι, προκειμένου να εξακολουθεί να έχει την ικανοποίηση να αναγγέλλει μεγάλο αριθμό Ρώσων, που σκοτώνει σε καθημερινή βάση (οι Ουκρανοί δεν τον ενδιαφέρουν).
Πως να έρθουν τα εκατομμύρια αυτά των συμπατριωτών μας σε συγκεντρώσεις, όταν στην κυριολεξία πεινούν, και όταν αγωνίζονται υπεράνθρωπα για την εξασφάλιση του επιούσιου; . Υπάρχουν, ακόμη, και οι μοιρολάτρες, που είναι πεπεισμένοι (και τρέμω μήπως έχουν δίκαιο) ότι τίποτε δεν μπορεί να βελτιωθεί σε αυτό τον τόπο, και που αποτελούν τη μεγάλη παράταξη των όσων αρνούνται να ψηφίσουν. Και τέλος, είναι και αυτή η μειοψηφία (τώρα με τις ανακατατάξεις γύρω στα 17-18%;), που δεν κάνουν τον κόπο να σκεφτούν, που καθηλώνονται από την όποιας μορφής εξουσία, ιδίως όταν είναι προς τα δεξιά και όχι προς τα αριστερά και που όμως αποφασίζουν για τις τύχες των υπολοίπων.
Τρίτον. Η αδυναμία επιστροφής των γερμανικών χρεών, επί 83 χρόνια, παρότι ο ελληνικός λαός μαρτυρούσε, μέσα σε αυτά, και εξακολουθεί να μαρτυρεί από ελλείψεις κάθε μορφής, και παρά τις χρόνιες και επίμονες προσπάθειες του Γλέζου, οφείλεται εξ ολοκλήρου στον υποτιμητικό τρόπο απαίτησης, με τον οποίο ψελλίζοντας τα ζητά το ελληνικό κράτος. Εξαιτίας, της αβυσσαλέας υποτέλειας του.
Τέταρτον. Την ίδια ημέρα με την παραπάνω συγκέντρωση διαμαρτυρίας, πραγματοποιήθηκε και η παρουσίαση του μνημειώδους βιβλίου του Γιώργου Χαρβαλιά, «ΓΙΑΒΟΛ», στην Κρήτη, ως τετάρτη και επαυξημένη έκδοσή του. Είχε τη μεγάλη επιτυχία, που του αξίζει. Η απήχηση αυτού του βιβλίου στο ελληνικό κοινό, αλλά και παράλληλα η επιτυχία του δικού μου βιβλίου σε τρίτη έκδοση με τον τίτλο «ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΥ ΜΑΤΩΝΕΙ», λέει πολλά, και εξηγεί το πως και το γιατί δεν γέμισε περισσότερο ο χώρος χθες μπροστά στη γερμανική πρεσβεία. Και βέβαια, δηλαδή, υπάρχει αυξημένο ενδιαφέρον για την επιστροφή των γερμανικών χρεών, αλλά δεν υπάρχει αρκετή ελπίδα, ότι με συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας και άλλα παρόμοια, αυτό θα επιτευχθεί, όσο το κράτος είναι ο μεγάλος απών.
Με τις παραπάνω σκέψεις, επιστρέφοντας στη Θεσσαλονίκη αεροπορικώς (γιατί δεν είμαι αρκετά ηρωική για να μπω σε τρένο) κατέληξα στο συμπέρασμα ότι ο φίλος Λεωνίδας Χρυσανθόπουλος είχε δίκαιο να επιμένει γι αυτή τη συγκέντρωση διαμαρτυρίας. Καθώς, έτσι, παραμένει επίκαιρο το θέμα των γερμανικών πολεμικών αποζημιώσεων, αναμένοντας μια ελληνική κυβέρνηση, που θα εξυπηρετεί τα εθνικά συμφέροντα πριν από τα ξένα.
Οι Γερμανοί ξανάρχονται και αυτή τη φορά προσπαθούν με συστηματικό τρόπο να σβήσουν τις μαύρες σελίδες της ιστορίας τους και να την ξαναγράψουν όπως τους βολεύει.
Η περίοδος της κατοχής στην Ελλάδα , τα μαζικά εγκλήματα, η πείνα που επέβαλαν, η αρπαγή αρχαιολογικών θησαυρών, όλα αυτά πρέπει να ξεχαστούν. Το θράσος των Γερμανών αποτυπώνεται σε ενέργειες όπως αυτές του ιστορικού Χάινς Ρίχτερ που θέλει να σύρει την Ελλάδα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, επειδή όπως υποστηρίζει παραβιάστηκε το ανθρώπινο δικαίωμά του με την ανάκληση του τίτλου που του είχε κακώς απονείμει το πανεπιστήμιο της Κρήτης.
Αντίδοτο σε αυτές τις προσπάθειες υπάρχουν, ευτυχώς. Ο έμπειρος δημοσιογράφος Γιώργος Χαρβαλιάς έγραψε ένα βιβλίο ντοκουμέντο : ΓΙΑΒΟΛ ο τίτλος του. Ο συγγραφέας μιλά στο militaire channel για όσα προέκυψαν από την έρευνα του για τη συγγραφή του βιβλίου. Μιλά για όσα η Ελλάδα δεν πρέπει ποτέ να ξεχάσει. Για όσα δεν πρέπει ποτέ να εκδικηθεί. Ο Γιώργος Χαρβαλιάς μιλά επίσης για τα ελληνοτουρκικά στα οποία η Γερμανία δυστυχώς για εμάς διεκδικεί ρόλο «ρυθμιστή».
Πρεμιέρα στις 18 Μαρ 2023