Τα ομολογούν ένα-ένα τα στάδια της ατζέντας. Le Monde : Ανάγκη «μείωσης του πληθυσμού» λόγω της… «κλιματικής αλλαγής»
Le Monde: «Πρέπει να μειωθεί η γονιμότητα και ο πληθυσμός για το καλό μας»! – Πώς σχετίζεται με τα εμβόλια
Πόσο τυχαία και «βολική» ήταν η πανδημία;
Άρθρο της γαλλικής εφημερίδας Le Monde αναφέρεται στην ανάγκη «μείωσης του πληθυσμού» λόγω της… «κλιματικής αλλαγής».
Συγκεκριμένα αναφέρει ότι «Η μείωση του πληθυσμού θα συμβάλει στον μετριασμό της υπερθέρμανσης του πλανήτη».
Όπως σημειώνεται μεταξύ άλλων: «Ενώ ο παγκόσμιος πληθυσμός θα ξεπεράσει τα 8 δισεκατομμύρια πριν από το τέλος του έτους, είναι καιρός να φανταστούμε νέες λύσεις για την μείωση της ανθρώπινης γονιμότητας, διαβεβαιώνει, σε φόρουμ στον «Κόσμο», η ένωση ‘Υπεύθυνη Δημογραφία’».
Φυσικά σε μία εποχή όπου ζήσαμε μία παγκόσμια πανδημία με αναγκαστικά περιοριστικά μέτρα και απαγόρευση στις μετακινήσεις όπως και αναγκαστικούς και εκβιαστικούς μαζικούς εμβολιασμούς αναδύονται υποψίες μήπως τελικά υπάρχουν κάποια οργανωμένα σχέδια που έχουν συγκεκριμένους σκοπούς εν άγνοια των πολιτών σε όλο τον κόσμο.
Το άρθρο της Le Monde αναφέρει ξεκάθαρα ότι πρέπει να βρεθούν νέες λύσεις «για την μείωση της ανθρώπινης γονιμότητας».
Δηλαδή να σταματήσουν οι άνθρωποι να γεννάνε ή να έχουν τη δυνατότητα να γεννάνε. Αυτό μπορεί να γίνει είτε ιατρικά είτε με οικονομική εξαθλίωση γιατί απλούστατα οι άνθρωποι δεν θα μπορούν να συντηρήσουν παιδιά.
Σε ό,τι αφορά την ιατρική εκδοχή όμως θα σημειώσουμε το άρθρο που δημοσιεύσαμε λίγες ημέρες πριν.
Είναι πλέον επίσημο: Τα προγράμματα "εμβολιασμού" στη Γερμανία και τη Σουηδία οδήγησαν σε μείωση των γεννήσεων
Σύμφωνα με το Ομοσπονδιακό Ινστιτούτο Έρευνας Πληθυσμού της Γερμανίας, «υπάρχει ισχυρή σχέση μεταξύ της έναρξης των προγραμμάτων εμβολιασμού και της μείωσης της γονιμότητας εννέα μήνες μετά».
Φυσικά προκύπτουν απεριόριστες ευθύνες για την κυβέρνηση Μητσοτάκη η οποία εκβίασε και εξανάγκασε χιλιάδες πολίτες να εμβολιαστούν μαζικά.
Αναρωτιόμαστε όμως εάν είναι τυχαία η αναφορά της Le Monde σχετικά με τις «λύσεις για μείωση της γονιμότητας». [πηγή]
ΔΙΑΒΑΣΤΕ στη συνέχεια, το άρθρο της Le Monde : Πρέπει να μειωθεί ο παγκόσμιος πληθυσμός για να σωθεί ο πλανήτης;
[Το θέμα έχει γίνει επαναλαμβανόμενο. Σε τέτοιο βαθμό που το Ταμείο των Ηνωμένων Εθνών για τον Πληθυσμό (UNFPA) δήλωσε στην έκθεση για την κατάσταση του παγκόσμιου πληθυσμού το 2009, η οποία παρουσιάστηκε στη διάσκεψη της Κοπεγχάγης στις 18 Νοεμβρίου 2009, ότι η υπερθέρμανση του πλανήτη μπορεί να περιοριστεί μόνο με μια μαζική μείωση του παγκόσμιου πληθυσμού.
Σχεδόν την ίδια στιγμή, μια έκθεση του London School of Economics (LSE) που ανατέθηκε από το Optimum Population Trust (OPT) - μια βρετανική ΜΚΟ που διεξάγει εκστρατεία για τη μείωση του παγκόσμιου πληθυσμού - εκτιμά ότι ο φθηνότερος τρόπος επίλυσης του προβλήματος της υπερθέρμανσης του πλανήτη θα ήταν να μειωθεί ο παγκόσμιος πληθυσμός κατά 500 εκατομμύρια άτομα μέχρι το 2050. Ωστόσο, δεδομένου ότι οι περισσότερες προβλέψεις αναμένουν ότι ο συνολικός πληθυσμός θα αυξηθεί σε πάνω από 9 δισεκατομμύρια μέχρι τότε, η πρόταση για μείωση του παγκόσμιου πληθυσμού σε μόλις 6 δισεκατομμύρια συνεπάγεται την εξάλειψη 3 δισεκατομμυρίων ανθρώπων...
Σε ένα δελτίο τύπου της 16ης Μαρτίου 2009, η OPT έγραψε μάλιστα υπό τον τίτλο "Η Γη οδεύει προς υπερπληθυσμό 5 δισεκατομμυρίων;", ότι "με βάση τα δεδομένα του οικολογικού αποτυπώματος και της βιολογικής ικανότητας που είναι διαθέσιμα εδώ και μια δεκαετία, η OPT εκτιμά ότι ο παγκόσμιος πληθυσμός μπορεί σήμερα να υποστηρίξει πέντε δισεκατομμύρια.
Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να μειωθεί το ποσοστό γεννήσεων στις χώρες όπου είναι υψηλότερο, δηλαδή στις αναπτυσσόμενες χώρες; Όχι απαραίτητα, διότι όλα εξαρτώνται από το οικολογικό αποτύπωμα των κρατών, δηλαδή τον πολλαπλασιασμό μεταξύ του αριθμού των κατοίκων μιας περιοχής και των επιπτώσεών τους στο περιβάλλον. Όπως επισημαίνεται σε μελέτη του Πανεπιστημίου του Όρεγκον, κάθε μωρό που γεννιέται στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι υπεύθυνο για την εκπομπή 1.644 τόνων CO2, δηλαδή πέντε φορές περισσότερο από ένα μωρό που γεννιέται στην Κίνα και 91 φορές περισσότερο από ένα παιδί που γεννιέται στο Μπαγκλαντές. Το πρόβλημα για τους Αμερικανούς επιδεινώνεται από το σχετικά υψηλό προσδόκιμο ζωής τους (78 έτη σε σύγκριση με 72,9 έτη για την Κίνα και 62,8 έτη για το Μπαγκλαντές).
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ορισμένοι πολιτικοί υποστηρίζουν μια "απεργία τρίτης μήτρας". Όπως ο Yves Cochet, ο οποίος θέλει να μειώσει τα οικογενειακά επιδόματα μετά το δεύτερο παιδί. Και ο βουλευτής των Πρασίνων στο Παρίσι δικαιολογεί αυτόν τον "μετριοπαθή νεομαλθουσιανισμό": "Προτιμώ μια ουδετερότητα της κυβέρνησης απέναντι στο ποσοστό γεννήσεων. Τα οικογενειακά επιδόματα δεν είναι παρά ένα απομεινάρι μιας πολιτικής ελέγχου των γεννήσεων που κληρονομήθηκε από την ήττα του 1870 και την ανάγκη της Τρίτης Δημοκρατίας για τροφή για κανόνια για να εκδικηθεί τη Γερμανία. Και προσθέτει: "Το δημογραφικό θέμα είναι σχεδόν ταμπού στην ηπειρωτική Ευρώπη, επειδή συνδέεται με αυτή τη θρησκεία της ανάπτυξης: ανάπτυξη της οικογένειας = οικονομική ανάπτυξη = ευτυχία. Το οποίο ήταν αληθινό, αλλά τώρα είναι ψευδές".
Τι πιστεύετε; Υπερπληθυσμός: μαλθουσιανισμός, δαρβινισμός ή πραγματικό οικολογικό πρόβλημα;] [πηγή]
Σχόλιο Α.Τ. : Είπαμε, σφοδρή επίθεση πλέον στην οικογένεια και κυρίως στα παιδιά. Οι τακτικοί αναγνώστες του Α.Τ. είναι ήδη καλά ενημερωμένοι και γι'αυτή την εξέλιξη, όσο και αν ακουγόταν "συνωμοσιολογική" παλαιότερα.
Θα κλείσω παραθέτοντας ένα εγερτήριο κάλεσμα του Murray N. Rothbard στα όπλα, προς την μαχόμενη, ενάντια στην μαρξιστικού τύπου "παγκοσμιοποίηση" όπως την αποκαλούν οι λαοί :
«Έχουμε εμπλακεί, με τη βαθύτερη έννοια... σε έναν "θρησκευτικό πόλεμο" και όχι μόνο σε έναν πολιτιστικό, θρησκευτικό, γιατί ο αριστερός προοδευτισμός/κοινωνική 'δημοκρατία', είναι μια παθιασμένη κοσμοθεωρία, θρησκεία με τη βαθύτερη έννοια, με πίστη: η άποψη ότι ο αναπόφευκτος στόχος της ιστορίας είναι ένας τέλειος κόσμος, ένας εξισωτικός σοσιαλιστικός κόσμος, μια Βασιλεία του Θεού στη Γη..... Πρόκειται για μια θρησκευτική κοσμοθεωρία προς την οποία δεν πρέπει να δείξουμε επιείκεια - πρέπει να την αντιτάξουμε και να την καταπολεμήσουμε με κάθε ίνα της ύπαρξής μας.... Και η μεταφορά είναι δεόντως στρατιωτική.
Ο διαφαινόμενος αγώνας είναι πολύ ευρύτερος και βαθύτερος από την αναπροσαρμογή των κεφαλαιακών κερδών. Είναι ένας αγώνας ζωής και θανάτου για τις ίδιες τις ψυχές μας και για το μέλλον της ανθρωπότητας.... Ο πόλεμος για την αντίδραση θα απαιτήσει πάνω απ' όλα θάρρος, τα κότσια να μην λυγίσουμε μπροστά στην καθ' όλα προβλέψιμη αντίδραση της λάσπης των ΜΜΕ, των δημοσκόπων και όλων των υπολοίπων....
Πάνω απ' όλα χρειαζόμαστε αυτό που η αριστερά φοβάται πάνω απ' όλα: Μια προσήλωση στη στρατιωτική μεταφορά, στην έννοια του εμείς εναντίον αυτών, οι καλοί εναντίον των κακών. Πρέπει να στοχεύσουμε, όχι μόνο στο να πάρουν όλα τα μέτρα τους πίσω, όχι μόνο στο να σωθούμε από τα κράτη Λεβιάθαν και τη μηδενιστική κουλτούρα, και όχι μόνο στο να αποκαταστήσουμε την Παλαιά Δημοκρατία. Γιατί τελικά, πρέπει να μπήξουμε το ξύλινο καρφί στην καρδιά του Εχθρού, για να σκοτώσουμε μια για πάντα το τερατώδες όνειρο του Τέλειου Κοινωνικοποιημένου Κόσμου.»
Το μάθημα για τους νεοσοσιαλιστές είναι ότι υπάρχουν μόνο δύο πλευρές στον τρέχοντα αγώνα. Δεν υπάρχει μέση οδός. Είσαι είτε (αριστερός) προοδευτικός, είτε αντιδραστικός. Είτε συμμετέχεις, ή συναινείς, στην αναγκαστική πορεία προς τον σοσιαλισμό, είτε συμμετέχεις στην αντίδραση - στον αγώνα για να γυρίσεις πίσω το προοδευτικό ρολόι ή ακόμα καλύτερα, για να το διαλύσεις. [πηγή]